شهیدی که بر اثر برخورد صاعقه، آسمانی شد
به گزارش نوید شاهد اردبیل؛ شهید عزیز خوش مرام، بیستم اردیبهشت 1361، در شهرستان اردبیل چشم به جهان گشود. پدرش عبدالعلی و مادرش محبوبه نام داشت. تا سوم ابتدایی درس خواند. سرباز نیروی انتظامی بود. چهاردهم بهمن 1381، در پاسگاه هرمدیل سقز بر اثر اصابت صاعقه به شهادت رسید. پیکر او در گلزار شهدای ججین اردبیل به خاک سپرده شد. زندگی نامه این شهید را برای مطالعه مخاطبان می آوریم.
بیستمین روز از اردیبهشت ماه سال 1361 بود که چشم و دل خانواده خوش مرام با حضور دومین فرزندشان روشن گشت . نور سیده ای که در شهرستان اردبیل به دنیا آمد و پدر بزرگش نام او را از قرآن انتخاب کرد و عزیز گذاشت و به راستی او هم در این دنیا و هم در آن دنیا عزیز بود و عزیز گشت . پدر او عبدالعلی خوش مرام کاری نداشت و هر کاری پیش می آمد می کرد ، مادرش نیز خانم محبوبه مرجانی خانه دار بود . آنها هر دو از نعمت سواد بی بهره بودند .
خانواده ی خوش مرام وضعیت اقتصادی بدی داشتند ، آنها در خانه پدر بزرگ زندگی می کردند ولی از لحاظ وضعیت اجتماعی از احترام متقابل همسایگان برخوردار بودند عزیز کودکی آرام و سر به زیر بود او هرگز باعث ناراحتی پدر و مادرش و حتی دیگران نشد بیشتر در خانه به تنهایی بازی می کرد .
سال 1368 از راه رسید و او آماده رفتن به مدرسه شد. مدرسه داشکسن در شهرستان اردبیل اولین مدرسه ای بود که پذیرای حضور او شد او اولین روز مدرسه را به همراهی مادرش راهی مدرسه شد اما وضعیت درسی او چندان خوب نبود به همین دلیل بیشتر از سوم ابتدایی ادامه نداد . او به مغازه کباب فروشی رفت و مدتی در آنجا مشغول شد بعضی وقت ها هم نان خشک جمع آوری می کرد . انگار او یاد گرفته بود که از همان کودکی مرد باشد و شخصیتی مردانه داشته باشد.
عزیز اوقات فراغت خود را در مجالس مسجد شرکت می کرد به ویژه در ایام ماه محرم همیشه در عزاداری ما شرکت می کرد . آقای عبداللهی خوش مرام از روابط او با دیگران و خانواده می گوید :« عزیز خیلی مهربان بود و رابطه اش با والدین و خواهران و برادران خیلی خوب بود به همه احترام می گذاشت و بیش از همه به عمویش احترام قائل بود در هر کاری به دیگران کمک می کرد . رابطه اش با خویشاوندان و همسایگان نیز خوب بود و همه از مهربانی های او صحبت می کردند او از صبح تا شب کار می کرد اما هرگز زبان به اعتراض نگشود مرحمت های او هرگز فراموش نمی شود .»
خانواده ی خوش مرام مشکلات زیادی داشتند عزیز یاد گرفته بود که برای غلبه بر مشکلات صبر پیشه کند او آرزوی داشتن یک شغل مناسب را داشت تا خود و خانواده اش را از سختی فقر و بدبختی نجات دهد . اما قبل از آن بایستی به سربازی می رفت او در بهار سال 1381 از واحد نیروی انتظامی اردبیل عازم خدمت سربازی شد و در استان کردستان شهر سقز در پاسگاه هرمیدل مشغول خدمت بود او تک تیرانداز بود .
زمستان سال 1381 علاوه بر سردی ، غم و اندوه را برای خانواده ی خوش مرام به ارمغان آورد ، 9 ماه از سربازی عزیز گذشته بود ماه محرم در راه بود و عزیز می خواست خود را برای ایام عزاداری به اردبیل برساند ، خانم محبوبه مرجانی می گوید :« اواخر دی ماه بود که عزیز زنگ زد و گفت : برای عید قربان مرخصی می دادند اما نیامدم دلم می خواهد در ماه محرم بیایم او گفت که دیگر زنگ نمی زند و 18 روز دیگر در خانه است . 16 روز گذشت من منتظر آمدن عزیز بودم دو روز مانده بود تا او بیاید صبح بود که از نیروی انتظامی آمدند و گفتند عموی عزیز دعوا کرده است و همسرم باید آنجا برود . اما دلم بی تاب بود می دانستم که اتفاقی برای عزیز افتاده است . آن روز خواهر عزیز هم خواب خوبی ندیده بود او در خواب به خواهرش گفته بود که پیش دوستانش می رود و جایش خیلی راحت است ، آری او رفت و همه ما را داغدیده کرد . مهربانی و تواضع او هرگز از صفحه خاطره ها پاک نمی شود .
شهید عزیز خوش مرام آن مرد بزرگ در چهاردهم بهمن 1381، بر اثر سوختگی ناشی از صاعقه در پست نگهبانی در پاسگاه هرمیدل شهر سقز دار فانی را وداع گفت و به مقام والای شهادت دست یازید . پیکر پاک او در گلزار شهدای ججین شهرستان اردبیل به خاک سپرده شد .
انتهای پیام/
