مادران ابر

نعره می زد رعد

زایش میلیاردها قطره باران را

از مادران ابر

و من هراسان از تولدهای مکرر

چتر می گشایم با تنم بر جان و روح کودکم

در این خیال

تا محفوظش بردارم از رطوبتی سرد، حادثه و رعد

و چه تفاوت است ما مادران را

در مادری!

که مادران ابر، فرزند به راه حیات می دهند و ما

چسبیده فرزند بر دامن، در هراس از مماتیم....