در آرزوی شهادت...
دوشنبه, ۲۴ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۵۸
در پاره ای از وصیتنامه«شهيد علي كفشدوز اصل» آمده است : هرکس که من را دوست دارد، بداند که من راهی که انتخاب کرده ام، راه حسین و راه شهیدان کربلا است که رهرو خود قرار داده ام و دوستانم هر وقت خبر شهادت من را شنیدند، خوشحال باشند که به حجله گاه شهادت رفته ام.
نوید شاهد آذربایجان غربی: «شهيد علي كفشدوز اصل» یکم فروردین 1348 در شهرستان اروميه در خانواده ی متدین و مذهبی ديده به جهان گشود. پس از طي دوران طفوليت، تحصيلات خود را تا مقطع راهنمايي ادامه داد. سپس ترك تحصيل نمود و به شغل مكانيكي مشغول شد، تا از این طریق توانست همدوش با پدر کمی از بار سنگین اقتصادی را سبک نماید.
وی، از نظر خصوصيات اخلاقي، فردي مؤمن و انقلابي بود و در انجام احكام و فرايض ديني كوتاهي نمي كرد. با همسایگان هم مهربان بود، به مردم مستمند و فقیر هم کمک می کرد و دوست داشت باری از روی دوش آنان بردارد و همیشه آرزو داشت که جامعه ای عاری از فقر و تهیدستی داشته باشد. در اکثر مناسبت ها و مراسمی که در شان و مقام اولیا بود، شرکت می جست و با جان و دل برای برگذاری مراسم عزاداری حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) تلاش می کرد. نماز جماعت نیز یکی از آن سلسله مراتب اهدافش بود که وی از آن به عنوان سنگر ایمان و مبارزه با کفر یاد می کرد.
وی،در تمام عمر کوتاهش، زندگی باعزت داشت و همواره برای رسیدن به آن مرتبه ی انسانی، تواضع و خویشتن داری را از ویژگی بارز انسان می دانست، اطاعت از امر پدر و مادر را اطاعت از امر خدا می دانست و با آنان بسیار رئوف و مهربان بود. با شروع زمزمه های انقلاب ،همراه و همگام با مردم در مراسم راهپيمايي و تظاهرات شركت مي نمود و علاقه شديدي به رهبر انقلاب داشت.شهید گرامی هرچند با شروع انقلاب سن کمی داشت و اما از درک و درایت بیشتری برخوردار بود.
در پاره ای از وصیت نامه ی «شهید علی کفشدوز» آمده است:
«از آن جهت که یک رزمنده حسینی هستم. خواستم وصایای دلم را روی کاغذ بیاورم. هرکس که من را دوست دارد، بداند که من راهی که انتخاب کرده ام، راه حسین و راه شهیدان کربلا است که رهرو خود قرار داده ام و دوستانم هر وقت خبر شهادت من را شنیدند، خوشحال باشند که به حجله گاه شهادت رفته ام و خوشحال باشند که راه امامان و راه اکبرها را پیش گرفته ام. از پدر و مادرم می خواهم هر وقت به یاد من افتادند به یاد حسین و زینب و به یاد علی اکبر که در کربلا شهید شدند، بیفتند. هر وقت خواستید گریه کنید، برای علی اکبر و برای حضرت ابوالفضل گریه کنید. هیچ وقت نگوئید که علی من از بین رفته است، بلکه بگوئید که علی من رفته، پیش علی اکبرها! رفته با آنها راه بهشت را برای شما باز کند و بگوئید پسرمان در همجواری با حضرت حسین (ع)هست و می خواهد ما را شفاعت کند. پدر گرامی و مادر عزیز دوست دارم همیشه خوشحال باشید.کسی که آرزوی صبوریت در زندگی تان دارد، علی کفشدوز،اجرکم عندا...»
با آغاز جنگ تحميلي عراق، جهت انجام خدمت سربازي، به جبهه هاي حق عليه باطل شتافت و براي دفاع از ميهن و خون شهيدان، با صداميان كافر به مبارزه پرداخت. سرانجام پس از رشادت ها و مبارزات فراوان در جبهه ها، در بیست و پنجم دی ماه 1365 در منطقه عملياتي كربلاي پنج در منطقه شلمچه، در اثر اصابت تركش دشمن به درجه رفيع شهادت نائل آمد. روحش شاد و يادش گرامي باد!
منبع : اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران آذربایجان غربی
نظر شما
