بهار آیین

نوید شاهد:

افق از بوی تنت یکسره عطر آگیین است
لاله از خون رجز خوانی تو رنگین است

بی خبر از سفر عشق،در اینجا ماندیم
رفتی و بار تو بر گرده ی ما سنگین است

ماه در خلوت شب سر به گریبان برده است
یا سر آغاز شب غربت فروردین است

آسمان حجله ی خون بسته به شیدایی تو
گرد خاکستر تو سرمه ی حورالعین است

بازوانت که گل بوسه گه روح خداست
افتخاری است که تا مرتبه ی پروین است

صبح فردای خدا دولت گل خواهد شد
تا شکوفایی خون تو بهار آیین است

منبع: کتاب شعر با کاروانی از کبوتر