نگاهی به زندگی شهيد حماسه آفرین «ابراهيم صفر عليزاده»
دوشنبه, ۲۹ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۴۸
به عضويت بسيج درآمد تا در پايگاه مقاومت مشغول اداي وظايف اسلامي، انقلابي و حراست از دستاوردهاي انقلاب گردد.
نوید شاهد آذربایجان غربی: شهيد «ابراهيم صفر عليزاده» در سال 1343 در روستاي «هندور» ماكو دیده به جهان گشود. تا كلاس پنجم ابتدايي درس خواند سپس به كشاورزي مشغول شد. در اوايل پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامی، با علاقه قلبي به عضويت بسيج درآمد و در پايگاه مقاومت مشغول اداي وظیفه کرد، سپس به عضویت سپاه پاسداران شد و همراه با رزمندگان كفرستيز اسلام براي قطع يد متجاوزان و اشرار خود فروخته منطقه در منطقه كردستان و مهاباد خدمت کرد تا اینکه این پاسدار دلاور در سی و یکم مرداد سال 1363 در نبرد با اعضاي حزب خودفروخته دمكرات محلي در مهاباد، بر اثر اصابت تير جفاي دشمن فريب خورده، جام شهادت را سر كشيد.
«از شهدا نمي شود چيزي گفت. شهدا شمع محفل دوستانند.»
(امام خميني (ره))
شهيد «ابراهيم صفر عليزاده» در سال 1343 در روستاي هندور از توابع شهرستان ماكو دیده به جهان گشود و در خانواده اي متدين به دين مبين اسلام رشد نمود. از اوايل كودكي همراه خانواده به ماكو مهاجرت كرد و تا كلاس پنجم ابتدايي به تحصيل پرداخت اما به علت عدم بضاعت مالي از تحصيل دست كشيد و به كشاورزي مشغول شد.
قبل از پيروزي انقلاب اسلامي با وجود سن كم در فعاليتهاي اسلامي و انقلابي در حد وسع خود شركت مي كرد.
پس از پيروزي انقلاب، عشق و علاقه اش به امام (ره) و نظام مقدس جمهوري اسلامي دو چندان شد و به روحانيت علاقه خاصي پيدا کرد. ولايت فقيه را با جان و دل پذیرفت و مطيع و فرمانبردار اوامر رهبرش بود. براساس شرع مقدس اسلام و اداي وظيفه، به صله رحم توجه خاصي داشت و از مزار شهدا بيشتر ديدار و زيارت می کرد.
از اوايل پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامی، با توجه به علاقه قلبي خود به عضويت بسيج درآمد و در پايگاه مقاومت مشغول اداي وظايف اسلامي، انقلابي و حراست از دستاوردهاي انقلاب گرديد.
شهید علیزاده علاقه خاصي به عيادت از بيماران و محرومين داشت و از درآمد ناچيز خود سهمي به فقرا مي داد. از طرفي فرايض و احكام الهي را محترم شمرده و به موقع آنها را به جا مي آورد و فردي معتقد و قلبي مهربان و رئوف داشت.
شهيد عزيز براي جامه عمل پوشاندن به مكنونات قلبي و اعتقادات اسلامي، در سپاه پاسداران به خدمت مشغول شد و در ادامه خدمت خود در بسيج، پايگاه و مساجد را به مدد رزمندگان كفرستيز اسلام در منطقه كردستان و در شهر مهاباد ادامه داد و براي قطع يد متجاوزان و اشرار خود فروخته منطقه از هيچ فعاليتي دريغ نمي كرد.
آن شهيد بزرگوار شهادت را آرزو مي كرد و علاقه زيادي به شهادت داشت و به همين علت نيز قبل از خدمت سربازي داوطلبانه به جبهه های نبرد حق علیه باطل رفت و مدت سه ماه در جبهه ها بود. سپس با علاقه فراوانی که به امام(ره) و سپاه داشت، برای انجام خدمت مقدس سربازی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را برگزید و با تمام وجود برای خدمت به نظام اسلامی مشغول گردید.
مادر بزرگوارش نقل مي كند: «كه با تمام اصرار خانواده، اخذ معافيت سربازي را نپذيرفت و راه خود را اينگونه انتخاب مي كند و در مواقع مرخصي به خانواده سفارش مي كند كه برايش آرزوي شهادت كنند و دعاگوي رزمندگان اسلام باشند».
توصيه اكيد شهيد علیزاده خدمت به محرومان و عیادت از مريضان، محرومان و صله ارحام و عمل به توصيه های ولایت فقیه بيان نموده است.
سرانجام شهید ابراهیم صفرعلیزاده در تاريخ سی و یکم مرداد ماه سال 1363 در نبرد با اعضاي حزب خودفروخته دمكرات محلي در مهاباد، بر اثر اصابت تير جفاي دشمن فريب خورده، جام شهادت را سر كشيد و دعوت حق را لبيك گفت.
روحش شاد و یادش گرامی
منبع: پرونده فرهنگی بنیاد شهید آذربایجان غربی
نظر شما
