توصیه های اخلاقی شهید محمود خیری

    نوید شاهد آذربایجان غربی : شهیدوالامقام «محمودخيري اوغول بیک» دوازدهم آذر 1340 دريكي از محله هاي شهرستان تكاب در يك خانواده مذهبي و متدين ديده به جهان گشود. شهيد خيري در6 سالگي عازم مدرسه شد و تحصيلات ابتدائي را در دبستان تربت سپری کرد و دوران راهنمائي ودبيرستان رانیز با موفقیت به پایان رساند. در همان دوران بود که زمزمه های انقلاب را با گوش و جان به ذهن سپرد و برای پاسداری و صیانت از ارزش ها وارد عرصه های اجتماعی گشت. شهید همراه و همگام  با سیل مردمی در راهپيمائيها و تظاهرات شرکت جست و تا آنجا پیش رفت که با تحریک های وی، كلاسهاي درسی نیز به تعطيلی کشیده شد. 

    «شهید محمود خیری» ازهمان دوران کودکی و نوجوانی راه درست و نادرست را تشخیص داده بود. وقتی به سن جوانی رسید ،دیگر آن محمود نوجوان نبود ،بلکه جوانی از تبار دلیرانی بود که چه در تظاهرات مردمی و چه در برپایی مراسمات و مناسبت ها،با جان ودل تلاش و کوشش می کرد. به طوری که دوستان از شوق و اشتیاق بیش از اندازه ی محمود گاهی کارهای محوله خودرا فراموش کرده و به کمک شهید می آمدند. محمود ،چنان تاثیری در دوستان و نزدیکانش داشت که همواره گروه آنان در تمام عرصه ها پیشتاز بود. شهید خیری،جوانی زیبا رو بود و اخلاقی بس نیکو داشت. اهل نماز و قرآن و روزه بود و هرگز زبان به دروغ باز نمی کرد. غیبت و تهمت راآفت جان می دانست و مدام می گفت:«مبادا به برادران دینی خود زخم زبان بزنید. مبادا ندانسته و نسنجیده حرفی یا کلامی بر زبان بیاوریدکه  برادرانتان را از خود رنجیده خاطر نمایید. این دنیا برای آزمایش و امتحان است. خدا به هر طریقی بنده هایش را آزمایش می کند. گاهی این آزمایش ها بسیار ریز و کوچک است که ما آنان را نمی بینیم. مبادا گناهان ریز وکوچک ،چشمتان را کور و گوشتان را کر نماید.»

   « شهید محمود خیری»،عاشق امام حسین (ع)و شهدای برحقش بود. هميشه درماه هاي محرم و صفر،در هيئت عباسيه ارشاد تكاب شركت می جست و عزادار عاشوراي حسيني بود. وحدت واتحاد را یک سد مستحکم می دانست و باز می گفت:«اگر وحدت مردم ایران نبود،انقلاب ماهرگز به پیروزی نمی نشست. امام حسین(ع) برای وحدت مسلمانان و امر به معروف و نهی از منکرجنگید. امروز هم امام خمینی راحل برای استقلال مردم از زیر دست بیگانگان ،مردم را به جهاد دعوت کرد. فریاد امام خمینی برای اعتراض به حکومت ناجوانمردانه  رژیم ستمشاهی پهلوی همانند "هل من ناصر ینصرنی " امام حسین (ع) بود.»

    شهید خیری امام خمینی را بسیار دوست داشت و از روزي كه نام مبارك امام به عنوان ناجي مملكت و پرچمدار اسلام در ايران اسلام طنين افكند، وی ،نیز مثل هزاران مرید دیگر به مراد دلش رسید. 

    شهید بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ، برای تداوم فعالیت های اجتماعی  از همان روزهاي اول در كميته هاي متشكله درمساجد نام نویسی کرده و خودرا برای هر گونه جهاد و مبارزه آماده کرد.  شهيد خيري دوستاني انقلابی داشت كه همگي پيروخط امام و انقلاب بودند.شور و نشاطي كه شهيد خيري به امام راحل و انقلاب اسلامی داشت  او رابا عشق و اشتیاق راهی جبهه کرد تا یک بار دیگر به فرمان امامش لبیک بگوید. با پیوستن به صفوف سپاه پاسداران، شور و علاقه ی خودرا به دوستانش نیز انتقال داد، به طوری که همگی یکی پس از دیگری در راه اهداف و آرمان های ارزشمند نظام مقدس اسلامی جان را در طبق اخلاص نهاده و تقدیم شهدای کربلا نمودند. 

    نقل است که شهید هنگام اعزام به پاكسازي در روستاي پيچاقچي با مادرش وداع می کند و می گوید:«برای من دعا کن مادرم که دعای مادر معجزه می کند.»

مادرش لبخند می زند و می گوید:«تو آن قدر خودت بزرگ و نجیب و متدین هستی که  باید برای همه دعا کنی تا عاقبت بخیر شوند.»

شهید پیشانی مادرش را می بوسدو می گوید:«حلالم كن ودعا کن سرنوشتی همچون علي اكبر حسين(ع) در انتظارم باشد.»

    شهید بزرگوار سرانجام درعمليات روستاي پيچاقچي دریازدهم آبان 1362 بر اثر اصابت تير دشمن به آرزوي ديرينه اش رسيد و در جوار حق آرام گرفت. روحش شاد و راهش پررهرو باد!

منبع : اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران آذربایجان غربی