نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

امروزه يكي ازدغدغه ها ونگراني هاي مسئولين كشور و دلسوزان جامعه به خصوص افرادي كه به نحوي با مسايل فرهنگ ي و اجتماعي سروكاردارند ، موضوع تهاجم فرهنگ ي از بيرون وغفلت وسهل انگاري درامور فرهنگ ي دردرون است واينكه درمقابله فرهنگ ي بايد چه گونه عمل كرد . بديهي است درهرمبارزه ونبردي بايدبين نيروي مهاجم ونيروي هماورد او سنخيت وتناسب لازم وجود داشته باشد ، مثلا دريك جنگ نظامي بايد از تجهيزات وفنون نظامي برتر برخوردار بود ودريك مبارزه سياسي از روشهاي سياسي مناسب بهره گرفت ودريك مواجه ورويارويي فرهنگ ي از فرهنگ وعوامل فرهنگ ي مناسب ، غني ومتقن استفاده كرد . لذا در يك تقابل فرهنگ ي بايد متكي به فرهنگ اصيل وريشه داري بود تا بتواند با مظاهر ضد قرهنگي مهاجم مقابله كند وروشن است كه استفاده از روشهاي غلط وبرخوردهاي غير اصولي وعدم توجه به مباني ، نه تنها درجهت حل موضوع كمكي نمي كند كه چه بسا آثار منفي ناشي از آنها به آسياب دشمن ريخته وروند استحاله فرهنگ ي را تشديد مي كند. البته ممكن است برخي حركات و روشهاي غيراصولي دركوتاه مدت تأثيرات مقطعي داشته باشد ، امّا اين راه چاره وحل مبنايي مسأله نيست ، بلكه مشكل درجايي ديگر ويا چهره اي ديگر ظهور خواهد كرد . پس ما درمقابله با آنچه امروزه به عنوان تهاجم فرهنگ ي ويا سير به سوي بي هويتي دربخشي از جامعه ناميده مي شود ، نيازمند به يك فرهنگ غني وعميق وقدرتمندي هستيم كه موجب عزت وكرامت انسانها شود وآنها را از سقوط حفظ نمايد واين نيست مگر فرهنگ غني وعزت بخش مجاهدت وشهادت كه مبتني بر تشيع علوي است . همان فرهنگ ي كه شهداي عزيز ما با تأسي به آن از دو ميدان جهاددرون وبيرون سرافراز وفاتح بيرون آمدند .

بر كسي پوشيده نيست كه فرهنگ شهادت همواره چه نقش شگرفي در رشد و بالندگي مسلمانان در صدر اسلام و همچنين رشد روزافزون اسلام در بين مناطق مختلف جهان در دوره هاي بعدي تاريخ ايفاء كرده است. پيروزي انقلاب اسلامي ايران و تداوم و استحكام روزافزون آن، همچنين مقاومتهاي بي نظير مسلمانان فلسطين در برابر تجاوز و گردن كشي صهيونيستها از نمونه هاي بارز نقش فرهنگ شهادت در دوره ي معاصر مي باشد. اكنون با در نظر گرفتن مقدمه ي بالا، اگر بپذيريم كه فرهنگ شهادت، يكي از اصلي ترين اركان حفظ، بقا و تداوم اسلام و مسلمين در جهان است، آنگاه اين سئوال قابل طرح است كه چگونه مي توان فرهنگ شهادت را پرورش و ترويج داد؟ براي پاسخ گويي به سوال مذكور، قبل از هر تلاشي بايستي به سراغ اسلام و منابع معتبر آن يعني قرآن و عترت رفت. چرا كه شهادت ريشه در اسلام و آموزه هاي قرآني دارد. به همين خاطر، نگارنده بر اين باور است كه براي پاسخ گويي به سوال فوق، ابتدا بايستي مفهوم شهادت در اسلام تبيين گردد. مفهوم پردازي شهادت ما را به سوي مؤلفه هاي بنيادين آن هدايت مي كند. مؤلفه هاي بنيادين مفهوم شهادت عبارتند از آگاهي، بينش و بصيرت، حق جويي، حق گروي و حق گويي، ايمان و عمل صالح، اخلاق متعالي و خدايي، جستجوي رضاي خدا، روشن گري و آگاهي بخشي و بالاخره عدالت جويي، عدالت خواهي و قيام به عدالت. شناسايي عناصر بنيادين مهفوم شهادت، دلالت بر آن دارد كه شكوفايي و پرورش اين عناصر، مقدمه ي رشد و گسترش فرهنگ شهادت است. به عبارت ديگر، رشد و پرورش فرهنگ شهادت، امري پسيني و وابسته به پرورش عناصر نامبرده مي باشد. از اين رو با توجه به نتايج فوق پيشنهاد مي شود كه تمامي نهادهاي تربيتي، شكوفايي و پرورش اين عناصر بنيادين را سر لوحه ي اهداف و برنامه هاي خود قرار دهند. در اين صورت، به نظر مي آيد كه ديگر نيازي به تلاشي مستقل براي رشد و گسترش فرهنگ شهادت نباشد.

در فرهنگ بشري ، هميشه انسان هاي فداكار مورد احترام بوده اند. حتي كساني كه شهامتِ از خود گذشتگي ندارند ، در برابر عظمت انسان هاي از جان گذشته ، خضوع مي كنند و زبان به تحسين آنان مي گشايند . در فرهنگ دين ، ايثار و شهادت علاوه بر نيكنامي ، داراي ارزش معنوي و روحاني است . انسان فداكار ، ازعلائق خويش در راه هدف هاي متعالي ، مي گذرد ، تا به رضايت حضرت حق دست يابد . قداست شهيد بر اصولي چون " از اويي و به سوي اويي"، " كرامت و منزلت انسان" ، پويايي انسان "، " كمال نيكويي"، " مسابقه در نيكي ها "،" مرگ آگاهانه" ، اخلاص" ، "زندگي راستين " و تـأسي به الگوهاي جاودانه “ متكي است

دست يافتن به فرهنگ پر ارزش ايثار و شهادت و گسترش دادن آن در همه­­ي سطوح اجتماع به هماهنگي تمام مجموعه­هاي تأثيرگذار و استفاده­ي بهينه از همه­ي امكانات و ابزارهاي فرهنگ ساز جامعه نياز دارد. خانواده­ها به عنوان اولين و مهمترين پايگاه شكل­گيري و رشد شخصيت و فرهنگ افراد، جدي­ترين وظايف و مسؤوليت­ها را در اين عرصه برعهده دارد. وسايل ارتباط جمعي همچون صدا و سيما، روزنامه­ها و... دومين دسته از عوامل تأثيرگذار فرهنگ ي هستند كه مي­توانند هماهنگ و همراه با خانه و مدرسه و دانشگاه، نرم­افزار لازم را براي ساختن و گستردن فرهنگ ايثار و شهادت در تمام لايه­هاي اجتماع مهيا نمايند. مراكز آموزشي، از كودكستان گرفته تا دانشگاه سومين مجموعه­اي هستند كه مي­توانند با تهيه منابع علمي مناسب و رفتارهاي صادقانه و محبت­آميز و منطقي و فضاسازي هدفمند محيط آموزشگاهها، فرهنگ ساخته شده توسط خانواده­ها را در دل و جان دانشجويان نهادينه ساخته و آنان را آماده­ي ايثار و فداكاري در راه حق نمايند.

وقتي صحبت از مقوله فرهنگ ايثار و شهادت مي شود، سوالات متعددي در اذهان متبادر مي شود . معمولا اين سوالات از عدم شناخت صحيح وهمه جانبه نسبت به موضوع ايثار وشهادت ناشي مي شود. اگر با تحليل عميق به اين موضوع نگاه كنيم، به تمام شبهات وسوالات نهفته در اذهان پاسخ داده مي شود واين چيزي است كه دراين مقاله مختصر در صدد آنيم. مقدمتاً بايد گفت عنصر مبارزه با ظلم وتجاوز در تمام جوامع و فرهنگ ها امري مقدس وضروري است ويكي از عناصر مهم درحفظ حيات حقيقي بشريت است كه انسان در طول تاريخ به آن محتاج بوده، ليكن در برهه هايي از زمان و به دلايل شرايطي خاص، اين فرهنگ ظهور، بروز وتجلي بيشتري داشته است. هر زمان كه ظالم يا متجاوزي قدعلم كرده است، مرداني غيور با اراده اي پولادين وبا فداكاري و از خود گذشتگي درمقابلشان ايستاده و با ظلم وتجاوز مبارزه كرده اند، حال يا در راه هدف والاي خود كشته شده اند و يا به فتح و پيروزي رسيده وظلم ومتجاوز را سر جاي خود نشانده اند . مصاديق حقيقي چنين مبارزاتي درتاريخ ملل مختلف با هر كيش و آئيني فراوان يافت مي شود كه بعضي از نمونه هاي ان حتي در قصه ها، داستان ها واشعار سينه به سينه نقل شده است. اما در دين مبين اسلام و به ويژه در مكتب تشيع به دليل ويژگي هاي خاص درآن وتأكيد برحفظ حيات معنوي وعزت مسلمين درخصوص مبارزه با ظلم، تجاوز و فساد و.... سفارشات وتأكيدات مهمي شده است، لذا دراين مقاله مباني و شاخص هاي فرهنگ ايثار وشهادت بررسي مي شود.

فرهنگ ايثار وشهادت در عصر مدرنيته و پسامدرنيسم با معضلات جدي معرفت شناختي مواجه است .يكسان انگاري آن با فرهنگ خشونت و تروريسم و مقايسه شهادت با خودكشي و... تنها گوشه اي ازاين مشكلات رانشان مي دهد.برهمين اساس،تبيين وايضاح مباني تئوريك فرهنگ ايثار و شهادت وبررسي تطبيقي اين مفاهيم در اديان و مكاتب مختلف ،ضروري مي نمايد.در اين پژوهش ، مفهوم ايثار و شهادت در اديان ابراهيمي ( اسلام ، يهود و مسيحيت) به شيوه اي مستند مورد مطالعه قرار گرفته است .عمده ي تلاش پژوهشگر بر اين است كه شهادت را از انحصار تفاسير ديني خارج نموده و با نگاهي كلان و انساني اين مفاهيم را باز تعريف نمايد . همچنين براي پرهيز از سوء فهم ، اين مفاهيم ، از لحاظ ايدئولوزيك نيز تبيين و تعريف شده است .

فرهنگ شهادت به عنوان يكي از حياتي ترين و ارزشمندترين سرمايه ها و دست يافته هاي ملت قهرمان و شجاع ايران اسلامي در طي هشت سال جنگ تحميلي و دفاع مقدس محسوب مي گردد. حاصل حضور سلحشورانه و شجاعانه فرزندان رشيد اين آب و خاك، برادران غيور اين سرزمين، پدران توانمند اين ميهن و خواهران، دختران و مادران شجاع و مقاوم ايران سرفراز، در پشت جبهه و در خط حمله و صحنه كارزار، در طول اين هشت سال شكوه ديدني، در نمادينه ترين شكل خود زمينه هايي را بوجود آورد كه طي آن فرهنگ شهادت و روحيه ازخودگذشتگي در سرتاسر كالبد زميني عصر امروز دميدن يافته است. در اين مقاله سعي شده است تا با ارائه مدلي تلفيقي، ارتباط ميان طرح تكريم مردم و جلب رضايت ارباب رجوع در نظام اداري كشور را با فرهنگ شهادت و بويژه مصاديق خاص آن كه برخاسته از منابع فرهنگ ي اين حوزه مي باشد مورد تحليل قرار گيرد. و در نهايت مدلي ارائه شود تا بر طبق آن بتوان اجراي طرح تكريم را از طريق ترويج فرهنگ شهادت عملياتي نمود. ساختار مقاله از سه بخش عمده تشكيل شده است: در بخش نخست به اجمال تعاريف و مفاهيم مربوط به فرهنگ شهادت و همچنين منابع و مصاديق آن(با تاكيد ويژه برحماسه خرمشهر) مرور مي شود. قسمت دوم نيز به تشريح و تبيين فلسفه و مباني طرح تكريم بطوركلي و كاربردهاي مورد انتظار آن در حوزه خدمات رساني به مردم خواهد پرداخت. روح اصلي سخن در بخش سوم بيان مي شود كه طي آن با تركيب مفاهيم و الگوهاي گزارش شده در قبل، نسبت به ارائه و تشريح مدلي تلفيقي در زمينه رابطه ميان طرح تكريم و فرهنگ شهادت اقدام خواهد شد. مصاديق مختلف اين ارتباط دوگانه در آن به تفصيل توضيح داده مي شود.

نمايش در فطرت خود زيباترين وسيله بيان و در عين حال وسيله اي براي تخليه فشار هاي روحي خاصي است كه ناخوداگاه بر انسان سنگيني مي كند . و بيشترين علت ماندگاري، شيوه ايست كه براي آن انتخاب شده يعني شيوه نمايش . دانش آموز امروزي ما چه مطلبي از گذشته تحصيلي خود در رابطه با مسئله مورد نظر، با خود به زندگي اجتماعي و خانوادگي امروزيش آورده ؟ تماميت اينها دست به دست هم داده اند و فرهنگ ي را به وجود آورده اند كه نتيجه اش سلحشوري نيروهاي رزمنده در جبهه هاي امروزي بود و ما به بررسي و كوشش در شناخت اين مقوله داريم.

ماندگاري فيزيكي در اين ساختار جهاني امريست ناممكن. پس بايد راهي براي رهايي از اين نابودي در تمامي سطوح زندگي پيدا كرد. اما اين ماندگاري انديشه يك سوي قضيه مي باشد. و سوي ديگر آن چيست ؟ و براي چه امريست ؟ و رمز اين ماندگاري در چه چيزي است ؟ و خصوصيات آن بايد داراي چه توازن و اندازه اي باشد؟ و در اين امر تا چه اندازه اي در ذهن و روح جامعه رسوخ پيدا كرده اند؟ اين بحث را با اشارات و الگوبرداري از واقعه كربلا مورد بررسي قرار مي دهم . كه اميد بتوانم تا حدودي كمكي باشم در راه اين فرهنگ سازي در جامعه . واقعه عاشورا در ظاهر يك واقعه جنگي تاريخ بشريست مانند تمامي وقايع جنگي كه در مقطعي آغاز و در مقطعي پايان مي پذيرد و بعد از مدتي بايد چون ديگر وقايع جنگي به موزه خاطرات منتقل شود و يا بعضي عناصر ابتكاري جنگي آن ، در جنگهاي بعدي استفاده شود.