جبهه، دانشگاهى است که معلم آن امام حسین (ع) است

بسم الله الرحمن الرحيم

خدايا چگونه وصيت نامه بنويسم كه سر تا پا گناهكارم. من به جبهه نيامده‌ام كه فقط بجنگم، آمده‌ام تا در دانشگاهى درس بخوانم كه در آن برادر 13 ساله‌اى نارنجک به كمر مى‌بندد و خود را زير تانک دشمن مى‌اندازد. معلم اين دانشگاه امام حسين(ع) است. ما آمده ايم كه در اين دانشگاه خود را بسازيم. از زشتی‌ها دورى نموده ‌و به نداى «هل من ناصر ينصرنى» حسين زمان خود لبيک گفته باشيم، رهبرى كه همچون شير در مقابل مام ابرقدرتهاى جهان ايستادگى كرد و آنها را به زانو درآورد.

 اى دانش آموزان عزيز قرآن را در زندگی خود پياده كنيد. با درس خواندن خويش در مدارس همانند رزمندگان اسلام در جبهه هاى جنگ با دشمنان اسلام بجنگيد و از فعاليت در بسيج مسجد دريغ ننماييد و دست از حمايت امام خمينى برنداريد که نجات شما در گرو اوست.

خدايا بارالها تو را سپاس مي گويم كه بر من مقدر فرمودي خدمت من به اين زمان بيفتد. من بنده اي حقير براي خدمت مي كنم.

پدر جان! اگر مى خواهيد روح من شاد باشد، هر شب جمعه دعاهاى زيارت عاشورا و دعاى توسل بخوانيد و به مسجد برويد و هرگز دست از اسلام برنداريد.

اي پدر بدان كه من دير زمانی است كه آرزوی چنين روزي را مي كشيدم و تو اجري بس عظيم نزد پروردگار داري. اگر به راهی که رفته ام فكر كنی، خوشحال خواهی شد كه پسرت را به پيش خداوند متعال هديه كردی.

 پدر عزيز و زحمتشكم، سعى كن پيامم را به همه برسانى و بدان كه اسلام دين حق و برادرى و برابرى و دين كامل است.