نگاهی به زندگینامه «شهید سهند علی وکیلی اوزن اوبه»
چهارشنبه, ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۳۹
«شهید سهند علی وکیلی اوزن اوبه» 14 روز قبل شهادت به مرخصی آمده بود، موقع رفتن با همه خداحافظی کرد و می گفت که من اگر شهید شدم موجب افتخار است و هیچگاه ناراحت نباشید.
نوید شاهد آذربایجان غربی: «شهید سهند علی وکیلی اوزن اوبه» دهم فروردین 1345، در روستای اوزن اوبه از توابع شهرستان میاندوآب در یک خانواده مومن و متعهد به دنیا آمد. چون در خانواده متدین چشم به جهان گشوده بود از همان اوایل زندگی علاقه وافری به فرایض دینی داشت و از سن نه سالگی شروع به گرفتن روزه و انجام فرایض نماز داشت و دوست داشت که همواره در مسجد باشد و در تعزیه خوانی شرکت می کرد.
در زمان تحصیل با مشکلات فقر روبرو شد و به طوری که نتوانست به علت فقر مالی ادامه تحصیل نماید، در اوقات بیکاری به امور کشاورزی و دامداری اشتغال داشت و بیشتر به کارهای عام المنفعه مأنوس شده بود.
وی همواره عاشق امام و انقلاب بود و با جان و دل فرمایشات امام را پذیرا بود و همچنین مردم را به تظاهرات علیه رژیم منحط ستمشاهی تشویق می کرد و خود همیشه پیشگام و پیشرو در مسائل انقلاب بود و همیشه انقلاب و رهبریت معظم را تعریف می کرد.چون محل زندگیشان روستا بود. چنان با مأمورین برخورد نداشت ولی از ژاندارمریهایی که در زمان سابق به محل روستا می آمد. همیشه بدگویی می کرد و می گفت که اینان به مردم و اهل این قریه ظلم می کنند.
وی برای پدر و مادرش و سایر خانواده اش به نهایت صمیمی بود و هیچگاه در طول مدت زندگیش هیچ یک از اعضای خانواده را اذیت نکرد. او از همان دوران طفولیت بچه سربزیری بود و گویا همانند فرشته بود، کسی را اذیت نکرد و اینقدر با معرفت بود که دوستانش را نیز تحت تأثیر قرار داده بود.
سهندعلی وکیلی همیشه می گفت امام خمینی امت نایب امام حسین(ع) و امام زمان(عج) است و باید بر همه فرمایشات امام به عنوان یک رهبر عظیم اسلامی عمل کرد. زیرا همگی فرمایشات امام از کلام خدا، احادیث نبوی و جعفری نشأت گرفته و باید بدون قید و شرطی عملی گردد و می گفت قدر این امام را باید بدانیم، که اسلام را زنده ساخت و مردم مسلمان را پاینده نمود.
وی همیشه در جشن پیروزی22 بهمن شرکت می کرد و می گفت که بزرگترین عید ما ایرانیان جشن22 بهمن و نیمه شعبان است و در این دو روز فرخنده همیشه مسلمین خوشحال خواهند شد. بعد از سه ماه آموزش نظامی در عجب شیر مستقیماً به جبهه اعزام گردید و بعد از آموزش تکاوری در جبهه جنوب مستقیماً با متجاوزین وارد نبرد کرد و بعد از یک ماه و اندی در اثر ترکش زخمی شده بود که بعد از بهبودی حالش دوباره وارد نبرد شد.
سهندعلی وکیلی 14 روز قبل شهادت به مرخصی آمده بود، موقع رفتن با همه خداحافظی کرد و می گفت که من اگر شهید شدم موجب افتخار است و هیچگاه ناراحت نباشید. زیرا اسلام به ما نیاز دارد و به یکی از دوستانش گفته بود که من دیگر به مرخصی نخواهم آمد و شهید خواهم شد.
سرانجام نوزدهم اردیبهشت 1365، در موسیان توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله آرپی جی به شهادت رسید.
منبع: اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان اذربایجان غربی
نظر شما
