دانشجوی داوطلب جبهه های جنگ بود
نوید شاهد آذربایجان غربی؛ دانشجوي شهيد «احمد ابراهيميان» سی ام اردیبهشت سال1347 در خانواده اي متوسط و مؤمن در شهر تسوج از توابع استان آذربايجان غربي ديده به جهان گشود، پس از سپري كردن دوران كودكي به اتفاق خانواده به شهرستان سلماس هجرت و تحصيلات ابتدايي را در دبستان فرهنگيان و راهنمايي در مدرسه طالقاني و مقطع متوسطه را در دبيرستان اميركبير در رشته رياضي فيزيك با موفقيت به پايان مي رساند،
در حين تحصيل از اعضاي فعال انجمن اسلامي و بسيج دانش آموزي دبيرستان بوده كه در اثر شايستگي و لياقت در كنكور سراسري همان سال شركت و در رشته رياضي كاربردي دانشگاه علم و صنعت تهران قبول مي شود، پس از مدتي تحصيل در دانشگاه داوطلبانه به عنوان دانشجوي بسيجي عازم جبهه هاي حق عليه باطل گرديده و فعاليت هاي صادقانه اي را در بين رزمندگان در مناطق عملياتي از خود نشان مي دهد،
ايشان به علت علاقه وافرش دوره هاي تاكتيكي و .... را با پشتكار زيادي و رشادت قابل تحسيني به پايان مي رساند و در دانشگاه جبهه نيز قبول شناخته مي شود.
با بينش سياسي خويش، آگاهانه در جنگ تحميلي گام بر مي دارد، نامبرده از هوش و ذكاوت درخور تحسيني برخوردار بود، از عشق و علاقه خاصي به انقلاب و امام راحل داشت و اعتقادي راسخ به ولايت فقيه، و در تمامي امورات زندگي سياسي و عبادي خويش ولايي بودن را عملاً اثبات مي نمود،
در انجام فرايض ديني بسيار جدي و كوشا بود و حضور در جبهه ها را وظيفه و تكليف شرعي مي دانست و هرگز لحظه اي از جبهه ها غافل نبود، مادر شهيد از دوران قبل از اعزام شهيد اين چنين نقل مي كند:
روزي نبود كه احمد در بستر دراز بكشد ولي از رزمندگان حرفي نزد، هميشه مي گفت ما الان راحت نشسته ايم و خوابيده ايم در صورتي كه سربازان اسلام بر روي خاك ها و در زير رگبار مسلسل ها دراز كشيده اند و دلاورانه بر دشمن مي تازند و خستگي را نمي شناسند. به هيچ چيز فكر نمي كنند مگر پيروزي ميهن.
به راستي اين دلاورمردان چگونه زيستن و چگونه مردن را از رهبران ديني خود آموخته اند و مرگ در بستر را نمي پسندند بلكه مرگ سرخ را بر زندگي ننگين ترجيح مي دهند. در مسلخ عشق جز نكو را نكشند
روبه صفتان زشت خو را نشكند
گر عاشق صادقي ز مردن مهراس
مردار بود هر آ»كه او را نشكند
سرانجام اين شهيد بزرگوار در سی ام اذر 1366 در درگيري با ارتش بعثي درمنطقه عملياتي شلمچه و درحمله كربلاي5 به درجه رفيع شهادت نايل آمد.
روحش شاد و يادش گرامي باد.
