مروری بر زندگینامه شهید «ولی الله جعفرزاده»
نوید شاهد آذربایجان غربی؛ شهيد «ولي الله جعفرزاده» هفدهم آبان 1307 در روستاي بايقوت مياندوآب در يك خانواده زحمتكش و مستمند، اما متدين و مذهبي به دنيا آمده و شروع به دست و پنجه نرم كردن با دريايي از فقر و مشكلات كرد كه از اثرات آن محروميت وي از نعمت بزرگ تحصيل بود. ايشان از همان اوان كودكي پدر خود را از دست داد و حضانتش بر عهده عمويش گذاشته شد.
محروميت و يتيمي روح او را اذيت ميداد، اما با قدرت ايمان و صبر و شكيبائي و توكل بر خدا بر تمامي مشكلات فائق ميآمد. تا اينكه به دوران جواني قدم نهاد و از زادگاه خود به روستاي چيانه از توابع شهرستان نقده مهاجرت كرد و در اين روستا به كارگري پرداخت تا اينكه زندگي خود را سامان بخشيده و به امر مهم شرعي خود تن داده و ازدواج نمود.
ايشان از نظر اخلاقي فردي خوشاخلاق و خنده رو بود، به طوري كه هسمايگان شيفته برخوردها و اخلاق پسنديده او بودند. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 58 به استخدام ژاندارمري درآمد تا در جبهه آذربايجان از حقانيت انقلاب و خون شهداي گلگون كفن پاسداري نمايد.
در سال 60 پس از استعفا از ژاندامري به عضويت بسيج سپاه پاسداران درآمد تا همدوش اين دلاوران گمنام با پيروي از سرورشان شهيد كربلا حسين (ع) حق را زنده كند و به احياي اسلام بپردازد.
اين دلاورمرد جبهه حق سرانجام در تاريخ هفدهم آبان 1361 هنگام عزيمت به شهر در روستاي گلوان از توابع نقده به كمين ضدانقلاب افتاد و بر اثر اصابت گلوله خصم زخمي گرديد و به بيمارستان شهر منتقل شد و پزشكان نيز براي نجات جانش تلاش گسترده را آغاز كردند. اما به دليل جراحت زياد و رفتن خون بيش از حد سرانجام پس از دو روز مداوا درهمان تاریخ روح بلند ملكوتيش به وسعت بيانتها بارگاه آفريننده افلاك پر كشيد.
و پيكرش در روز سوم شهادت همرزمانش در شهرستان نقده تشييع و در كنار همرزمانش در گلزار شهداي اين شهرستان به ابديت نهاده شد.
ورودش به باغستانهاي هماره شاداب بهشت مبارك باد.