برکات ماه رمضان، سختی رسیدگی به بیماران کرونایی با زبان روزه را راحت‌تر می‌کند

نوید شاهد آذربایجان غربی: «مهدی اسدپور» یکی از مدافعان سلامت بخش کرونایی بیمارستان طالقانی ارومیه می باشد که ماه مبارک رمضان را در کنار بیماران کرونایی و با زبان روزه مشغول مداوا کردن بیماران هستند. در ادامه شما را به گفت و گوی شیرین و خواندنی خبرنگار نوید شاهد آذربایجان غربی با این مدافع سلامت دعوت میکنیم؛

نوید شاهد: لطفا خودتان را معرفی کنید و بفرمایید که چند سال میشود که مشغول به فعالیت هستید؟

اسدپور: مهدی اسدپور هستم دانشجوی ترم 14 پزشکی و هم اکنون به عنوان اینترن در بیمارستان طالقانی مشغول به کار هستم. واقعیتش مثل خیلی از دانش آموزان قبل از کنکور علاقه زیادی به رشته پزشکی داشتم ولی میتوانم بگویم علاقه واقعی به این رشته از زمان ورود به بیمارستان شروع شد و زمانی که فهمیدم میتوانم در درمان بیماران نقشی داشته باشم این علاقه دو چندان شد. مسلما با دیدن بیمارانی که حالشان بهتر میشود حس خوبی به آدم دست میدهد.

نوید شاهد: کارکردن با زبان روزه برایتان سخت نیست؟

اسدپور: روزه گرفتن در این شرایط واقعا سخت است مخصوصا زمانی که مجبور هستیم در طول کشیک بیمارستان، از لباس های مخصوصا محافظت در برابر کرونا استفاده بکنیم .

این شرایط واقعا روزه گرفتن را برایمان سخت میکند و از طرفی چون ممکن است سطح ایمنی بدن را کاهش بدهد مسلما باعث آسیب پذیری بیشتر در برابر بیماری کرونا میکند ولی با توجه به اعتقادی که خودم دارم و برکات خیلی زیادی که این ماه مبارک دارد، سختی ها برایمان آسان میشود و کمک کردن به بیماران جهت حاصل شدن بهبودی شان را خیلی لذت بخش میکند.

نوید شاهد: چرا این شغل را انتخاب کردید؟

اسدپور: دقیقا برمیگردد به همان کلام مقدس خداوند که در سوره مائده ایه 32 فرموده اند «هر کسی انسانی را از مرگ رهایی بخشید گویی همه مردم را زنده کرده است». این شغل واقعا خیلی حس خوبی به آدم منتقل میکند مخصوصا زمانی که وقتی یک مریضی بد حال به بیمارستان مراجعه میکند و موقع ترخیص با حال عمومی خوب مرخص میشود، این یعنی من به هدف خودم در رشته پزشکی رسیدم .

از طرفی هم، پزشکی رشته ای هست که همیشه آدم را به چالش میکشد و من چالشی بودن این رشته را دوست دارم. رشته ای نیست که برای آدم حالت تکراری داشته باشد و از این نظر هم خیلی به این رشته علاقه دارم .

نوید شاهد: در زمان جنگ طبیعتا حضور نداشتید، اگر آن زمان بودید چگونه در میدان جنگ فعالیت میکردید؟

اسدپور: بله من در زمان جنگ حضور نداشتم ولی در حقیقت اگر حضور داشتم حداقل در حیطه کاری خودم در حد توان می توانستم در بیمارستان های صحرایی خدمت کنم، مانند خیلی از پزشکانی که در زمان جنگ حضور داشتند و خدمات بسیاری را انجام دادند و شاید در این راه هم به درجه رفیع شهادت رسیدند .

نوید شاهد: توصیه تان به بقیه مردم در این شرایط بد کرونایی چیست؟

اسدپور: با توجه به این که هم اکنون در بخش کرونایی بیمارستان طالقانی ارومیه حضور دارم و کاملا در بطن قضیه هستم متاسفانه هر روز شاهد از دست رفتن خیلی از همشهری هایمان بر اثر ابتلا به بیماری کووید 19 هستیم.

در تمامی رده های سنی چه بیماری زمینه ای داشته باشند و چه بیماری زمینه ای نداشته باشند این بیماری مشاهده میشود.

 خیلی وضعیت بحرانی است خیلی از خانواده هایی را دیدم که چندین نفر از اعضای خانواده خودشان را از دست دادند و داغدار شدند. واقعا بر خلاف تصور عمومی مردم این بیماری واقعا خیلی بی رحم است .

از مردم عزیز خواهشی که دارم این است که حتما پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند، از تجمعات بی مورد پرهیز کنند و به هیچ عنوان این قضیه را ساده در نظر نگیرند. حداقل به خاطر محافظت خانوادشان هم که شده رعایت کنند به هیچ عنوان گفته نشود که من سنی ندارم و جوان هستم، این بیماری فقط افراد مسن را به کام مرگ می کشاند، نه اصلا این گونه نیست مریض های جوانی بودند که بدون هیچ بیماری زمینه ای جان خودشان را از دست دادند .

نوید شاهد: اگر خاطره یا اتفاق خاصی برایتان در این دوران افتاده تعریف کنید؟

اسدپور: یک خاطره ی خیلی بدی از این قضیه دارم و برمیگردد به تابستان سال قبل که در بخش کرونای بیمارستان امام خمینی ارومیه کشیک بودم. در بخش ICU  جهت ویزیت یکی از بیماران رفته بودم که دقیقا همان موقع یکی از تخت های کناری اش که یک پسر 36 ساله مبتلا به بیماری کرونا بود دچار ایست قلبی شد، هر چقدر که من و همکاران پرستارم تلاش کردیم که مریض برگردد، ولی متاسفانه بی فایده بود. به خاطر این اتفاق تا چند روز حال خوبی نداش .

نوید شاهد: از اینکه وقتی به خانه برمیگشتید ناقل نباشید چه کارهایی انجام میدادید؟

اسدپور: برای اینکه ناقل نباشیم برمیگردد به خود محیط بیمارستان که اول از همه در آن محیط باید رعایت بکنیم و همیشه با ماسک باشیم موقعی هم که برمیگردیم خانه باید بیشتر مواظب باشیم و حتما بهداشت فردی را بیشتر رعایت بکنیم اما خود منتها چند روز سعی میکنم از خانواده فاصله داشته باشم تا خدایی نکرده اتفاقی برای خانواده ام نیافتد .

نوید شاهد: خودتان به این ویروس مبتلا شده اید؟ چگونه و کجا؟

اسدپور: بله مبتلا شدم .دقیقا 23 شهریور سال 98 بود که در بخش ریه بیمارستان امام خمینی مشغول به کار بودم و در همان جا به این بیماری مبتلا شدم.

 نوید شاهد: به عنوان سخن آخر هر مطلبی برای مخاطبان عزیز دارید بفرمایید.

اسدپور: من فقط خواهشی از مردم عزیز دارم این است که، به خاطر پدر و مادر و فرزندانشان و بخاطر عزیزانشان رعایت بکنند، کادر درمان خسته شدند و مردم با بی توجهی که انجام میدهند ما را بیشتر خسته میکنند. من از خداوند میخواهم که به حق شهدای این ماه، چه شهدای دفاع مقدس و چه شهدای سلامت که دوستان و همکاران ما هستند، این ویروس را جدی بگیرند و مواظب باشند .

گفتگو از علیرضا کرملو