یک طلبه شهید؛ مادر! گریه ات زخمهايم را تازه می کند /در اطاعت از امام امت استوار بمانيد

نوید شاهد آذربایجان غربی: شهيد ميرولي جلالي طلبه بسيجي دلاور متولد سال 1349، که بعد از دوره راهنمایی وارد حوزه علمیه می شود و در بسیج ثبت نام نموده و علاوه بر ترغیب و تشویق دوستان در مساجد به جبهه های نبرد شتافت و ایثارگریها کرد تا اینکه در حالیکه جوان 18 ساله و طلبه ای شجاع بود، در منطقه ماووت توسط دشمن بعثي متجاوز مجروح شده و بعد از مدتها بستري بودن در بيمارستان، در شانزدهم اردیبهشت سال 67 به آرزوي ديرينه خود واصل شد.

بسم ا... الرحمن الرحيم

وصيت نامه ام را با يك حديث از حضرت علي(ع) آغاز مي كنم:

«دري از درهاي بهشت است كه خداوند براي دوستان خاص خود گشود است.»

«شهادت تزريق خون است بر پيكر اجتماع.»

            اگر تيغ عالم بجنبد ز جاي                    نبرد رگي تا نخواهد خداي

شهادت آرزوي همه جوانان انقلابمان است. اگر من شهيد شدم هيچ ناراحت نباشد و خوشحال باشيد كه اينگونه فرزندي به جامعه اسلامي تحويل داده ايد.

 توصيه من اين است كه هيچ وقت امام امت را تنها نگذاريد و تا آخرين نفس همراه او باشيد و از او پيروي كنيد و به گفته هاي او گوش كنيد و از حمايت كنيد، چون او يك نعمت الهي است كه به دست شما ملت غيور و قهرمان پرور افتاده است.

من از شما ملت عزيز عاجزانه تقاضا مي كنم كه هيچ وقت جبهه را ترك نكنيد تا دشمن دوباره ظلم و فساد را به كشورمان تحميل نكند و به دائيها و عموهايم و ديگر خويشاوندانم بگوئيد كه مبادا در رختخواب ذلت بميريد كه حسين در ميدان نبرد شهيد شد و مبادا در غفلت بميريد كه علي(ع) در محراب شهيد شد و مبادا در حال بي تفاوتي بميريد كه علي اكبر(ع) حسين(ع) در راه حسين(ع) و با هدف شهيد شد.

 توصيه ام به خانواده ام اين است كه براي من گريه نكنند و لباس سياه نپوشند، چون شهيد در نزد خداوند زنده است. مرده نيست كه شما برايم گريه كنيد يا سياه بپوشيد.

اما شما برادرانم هيچوقت جبهه ها را خالي نگذاريد و در اطاعت از امام امت همچنين استوار بمانيداگر من شهيد شدم هيچ ناراحت نباشد. اما شما برادران كوچكم! شما به خواندن درستان ادامه دهيد چون مدرسه هم جبهه ديگري است و نيز مدرسه سنگر است، سنگر خودتان را حفظ كنيد و با پدر و مادرم آنچنان مهربان باشيد تا در قيامت از شما راضي باشند.

 اما خواهران مهربانم، توصيه من به شما اين است كه حجابتان را حفظ كنيد و زينب وار، در پشت جبهه در اين انقلاب شركت كنيد و با هم مهربان باشيد.

از شما پدرم و مادر عزيزم! مي خواهم كه برايم گريه نكنيد بخصوص تو اي مادر مهربانم، چون گريه تو باعث مي شود كه دوباره زخمهاي من تازه شود و خون از آنها جاري شود. پس تو اگر راحتي مرا مي خواهي پس برايم گريه نكن. اي مادر عزيز و مهربانم! همه شما را به خدا مي سپارم و در آخر از همه شما بخاطر کوتاهی هایی که کرده ام، عذر مي خواهم. عزیزان من در نمازهايتان هيچوقت دعا براي امام و رزمندگان را فراموش نكنيد.

آن كس كه تو را شناخت جان را چه كند

                   فرزند و عيال و خانمان را چه كند

ديوانه كني هر دو جهانش بخشي

                   ديوانه تو هر دو جهان را چه كند

بنده عاصي ميرولي جلالي

66/9/11

منبع: اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی