پاسداری نجیبی که پشتیبان ولایت فقیه بود
سه‌شنبه, ۲۷ آذر ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۵۵
به خاطر ایمان و اعتقاد به اسلام و انقلاب و برای دفاع از دستاوردهای آن،جهت مقابله با دشمنان انقلاب راهی میادین نبرد شد و در این راه جان به جان آفرین تسلیم نمود و شربت شهادت را لاجرعه سر کشید.
نوید شاهد آذربایجان غربی : « پاسدار شهید ولی شکارچی قره باغ» دهم خرداد 1314 ، در روستا قره باغ از توابع شهرستان ارومیه در خانواده ای متدین چشم به جهان گشود. با پشت سرگذاشتن دوران طفولیت و کودکی کم کم به کار مشغول شد و با کشاورزی و دامداری به امرار معاش پرداخت. شهید بزرگوار از همان دوران کودکی زندگی سختی داشت. هرچند به درس ومشق علاقمند بود ولی ،وضع نامساعد زندگی از یک طرف و عدم امکانات آموزشی از دیگر سو ،بر روی آرزوهای وی خط کشید.
وی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت گسترده ای داشت. زندگی سخت و تلاش و کوشش برای روزی حلال، بینش و نوع نگاهش را نسبت به اطرافش وسیع تر کرده بود. در فرصتهای مناسب مخالفت خود را با رژیم طاغوت ابراز می داشت و مردم را نسبت به رژیم ستمشاهی تحریک می کرد. با مردم روستا درمساجد تجمع می کرد و درباره ی ظلم و ستم حکومت حرف می زد و خود را همیشه یک انسان مورد ستمدیده مثال می زد. در بحبوحه انقلاب نیز دوشادوش مردم مبارز و انقلابی ایران در راهپیماییها و تظاهرات شرکت می کرد. پیرو خط امام(ره) و ولایت فقیه بود. به خاطر ایمان و اعتقاد به اسلام و انقلاب و برای دفاع از دستاوردهای آن،جهت مقابله با دشمنان انقلاب راهی میادین نبرد شد.
درجبهه کردستان، در مواجهه با ضدانقلاب مقاوم، استوار، سختگیرو در مقابل مردم مظلوم کردستان مهربان و دلسوز بود، طوری که بعد از شهادت وی اهالی روستای کهریز با اشک و تأسف آن را بیان می کردند. شهید با توجه به سن و سال بالایش، چنان با شور و اشتیاق در میدان نبرد حاضر می شد که باعث قوت قلب و روحیه رزمندگان می گشت. در محیط جنگی نیز مدام ، علاقه ی خود را به رهبر انقلاب ابراز می نمود و همواره پشتیبان ولایت فقیه بود و آن را از مشخص ترین واجبات می شمردند.
به نقل از دوستان: « پاسدار شهید ولی شکارچی قره باغ»
« شهید هرچند سن بالایی داشت؛ اما بسیار شاد وخرسند بود. حتی درزمان بحرانی وخطرناک منطقه،هرگزروحیه عالی خود را ازدست نمی داد و به نیروهای رزمنده نیزامید و طراوت منتقل می کرد. رزمنده ها دوستش داشتند و او را یک سرپرست دلسوز و متعهد نسبت به خودشان و انقلاب می دانستند. در جبهه کردستان هم در مواجهه با ضد انقلاب مقاوم، استوار، سختگیر و کوبنده بود و با مردم عادی کُرد، آنقدر مهربان و دلسوز بود که بعد از شهادتش نیز اهالی روستای کهریز یاد و نامش با اشک و ندبه یاد می کردند. وجود وی درمیان اقوام و آشنایان آنقدر تأثیرگذار بود که تعداد زیادی ازآنان با توصیه ی شهید والاتبار به خدمت در سپاه و بسیج روی آوردند و تعدادی نیز از اقوامش در راه انقلاب شهید یا مفقود الاثرگشتند. شهید چنین تاثیری در میان مردم روستا و به ویژه رزمنده ها داشت.»
سرانجام، بعد از انجام رشادتهای ارزنده در راه انقلاب و تداوم آن، در پی درگیری با عوامل ضدانقلاب و حزب منحله دمکرات، دربیست و ششم آذر ماه 1362 در روستای کهریز، جان به جان آفرین تسلیم نمود و شربت شهادت را لاجرعه سر کشید.روحش شاد و يادش گرامي باد!
منبع : اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران آذربایجان غربی
نظر شما
