علی رضا گلی

گفتم كه من و اين همه عصيان چه كنم ، گفتـي كـه بيـا، من آمـدم يــا الله/ سـرشك از ديـدگـانـم، دانـــه دانــــه، بي‌امان مي‌چكد، درايـن شبــانـه