سید جمال پس از مراجعت به اصفهان وادی آموزگاری را پیشه خود ساخت و در روستاهای شهرستان تیران اصفهان به شغل معلمی پرداخت و با تمام وجود به مشکلات عاطفی و مالی و فرهنگی شاگردانش رسیدگی می کرد . او از جمله عارفانی بود که خالصانه در پیشگاه خداوند خویش زانو می زد و اشک فراق می ریخت.