شهدای مریانج

شهید مرتضی مریانجی نوحه خوان و خادم سینه زنان اباعبدالله بود که تصاویری از این شهید بزرگوار برای علاقمندان منتشر میکنیم.

در این وصیت نامه آمده است: اگر بخواهید امام را تنها بگذارید و بخواهید در همه حالت خدا را از یاد ببرید، من در روز محشر روبروی شما خواهم ایستاد و جواب شما را خواهم داد.

شهید "علی اصغر مرادی"، در سال‌های دفاع مقدس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران پیوست و ملبس به لباس سبز پاسداری راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل شد تا از مرزهای ایران در برابر تهاجم وحشیانه رژیم بعث عراق دفاع نماید.

شهید مرتضی مریانجی از همان کودکی در هیئت های حسینی و مجالس عزاداری آل الله حضور فعال داشت تا کم کم به مداحی اهل بیت روی آورد و به عنوان ذاکرالحسین(ع) گل سر سبد مجالس شد.

سرانجام شهيد عليرضا حاجي بابايي در 23 رمضان 1361 (24 تیرماه 1361) با سمت مسئول محور عملیاتی سرپل ذهاب با قلبي آکنده از عشق به شهادت و حضور در کنار ديگر ياران شهيدش مقارن با شب های قدر و ایام شهادت سرور مظلومان عالم حضرت امیرالمومنین علي (ع) و در جريان عمليات رمضان در منطقه جنوب شرق بصره مورد اصابت گلوله‌هاي پدافند ضد هوايي قرار گرفت و تا آسمان نور مشعشع شد.

فروردین ماه سال 1365 فرا رسید و گردان حضرت علی اکبر (ع) آماده رزم در منطقه عملیاتی فاو شد اما عباس فرجی معاون فرمانده گردان، در 23 فروردین ماه همان سال و در حالی که نیروهای خود را به خوبی آماده نبرد کرده بود، معبری به بهشت باز کرد و در مقام شهید به ملکوت اعلاء پیوست.

به ما فرمان عملیات برای فردا شب را دادند و باوجود تعداد کم با توکل بر خدا قبول کردیم. دو گردان لشکر انصارالحسین(ع) از همدان و تویسرکان، دو گردان از لشکر 27 تهران و دو گردان از لشکر نجف اصفهان وارد عمل شده و خط را شکستیم.

حسین نیز لباس رزم بر تن کرد و به صف مجاهدین فی سبیل الله و لشکر پیروزمند امام خمینی (ره) پیوست و در قالب نیروی لشکر 32 انصار الحسین(ع) به عنوان نیروی بسیجی داوطلب به مناطق عملیاتی اعزام شد و در عملیات های مختلف شرکت کرد تا دین خود را به وطن و مردم کشورش ادا کند.

لازمه اين راه فنا كردن خود در راه رسيدن به خدا است. اگر روزى شنيديد كه اين خون نا قابل من در راه اسلام و به ثمر رسيدن انقلاب اسلامى ريخته شد آن روز را جشن قبولى قربانى خود بدانيد و فرزندانم را طورى تربيت كنيد كه مسير تكاملى خود را به طرف خدا فراموش نكنند و مرگ سرخ در ميدان نبرد را به مرگ سياه در رختخواب نرم ترجيح دهند.

او در طول سال های دفاع مقدس لباس رزم و جهاد را از تن بیرون نکرد و تمام مدت عاشقانه با دشمنان اسلام پیکار نمود. زخم فراق بسیاری از دوستانش را به جان خرید و صبورانه در راه خدا مقاومت کرد تا آنکه سرانجام در سال 1367 در منطقه اسلام آباد و در جریان عملیات مرصاد به شهادت رسید.