نوید شاهد - شهید «محمد علی رحمانی » در وصیتنامه خود به همسرش چنین مطرح می کند: «همسرم، اى همسرم با موشكى بر دوش با پيامى در جيب دور از آن هياهوى بيهوده در هـــواى سرد، نزديك دشمن هميشه بيدارم، به گفته خمينى مى دهم گوش، هر لحظه اى كه آواى قرآن را مى شنوم رگهاى تنم به خودى خود باد مى كند و مى لرزد، تو گويى من مجرى آن هستم. آرى با پيامم، با سلامم بشنو اى همسر، در اين راه كه مى روم پيروزم.»