امیر سرلشکر خلبان شهید «عباس دوران»؛
از درخششی جانانه و قهرمانانه در عملیات حماسی و اعجاب‌آور «مروارید» و انهدام اسکله‌های نفتی دشمن، تا عملیات انهدام نیروگاه برق بصره و تا خراب کردن آسمان بغداد روی سر صدام و حزب بعث و آوار شدن رویای میزبانی «اجلاس سالانه بین المللی جنبش عدم تعهد»، برقی از یک صاعقه صخره‌شکن، یک شهاب شب افروز پیداست: «عباس دوران» ... نامی که به تنهایی و یکجا، یک تاریخ، مردانگی و افتخار است. مردی که مرگش بزرگترین حماسه او بود؛ در آخرین پرواز تاریخسازش، خلبان کابین عقب، دستگیره خروج اضطراری را کشید و از جنگنده خارج شد، اما عباس دوران با صرف نظر کردن از خروج اضطراری، هواپیمای اف ۴ صدمه دیده‌اش را که در آتش می‌سوخت، با هدف ناامن جلوه دادن شهر بغداد، به «هتل الرشید»؛ محل برگزاری هفتمین دوره اجلاس سران جنبش غیرمتعهد‌ها کوبید و مانع از برگزاری این اجلاس در عراق شد و خود با پیکری سوخته و خاکستر شده، پروازی تا بیکرانگی نگاه خدا آغاز کرد...