همه رزمندگان برای رسیدن به لحظه شهادت روزشماری می‌كنند
شنبه, ۰۹ ارديبهشت ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۴۸
پدر جان و نورچشمانم! باور كنید، برای رسيدن به اين آرزو لحظه شماری می‌كنم. همه رزمندگان ايران برای چنین روز مبارکی، روزشماری می‌كنند.» متنی که خواندید قسمتی از وصیتنامه شهید «منصور فرساد» بود که تقدیم شما مخاطبان عزیز می‌گردد.
نوید شاهد آذربایجان غربی: سرباز ارتش، شهيد «منصور فرساد» در سال 1339 در روستای «ابراهيم نائب» مياندوآب به دنيا آمد. در دوران انقلاب با وجود کمی سن، نيروهاي انقلابي و مسلمان و انجمن اسلامي را تشکیل داد و بعد از انقلاب برای خدمت سربازی وارد ارتش گردید. عاشقانه خدمت کرد تا اینکه سرانجام نهم اردیبهشت سال 60 در روستای «صالح ولود» دزفول در اثر انفجار مین کار گذاشته شده توسط مزدوران خودفروخته به فيض شهادت نائل گشت.
خدمت پدر بزرگوار و خانواده گرامی‌ام سلام عرض می‌كنم.
بعد از عرض سلام و ارادت، اميدوارم حال همگي در سايه لطف و رحمت خداي بزرگ خوب باشد و روزهاي خوب و خوشی را بگذرانيد.
پدر جان و نور چشمانم! اگر بخواهيد از احوالات اينجانب فرزند حقيرتان «منصور فرساد» باخبر باشيد، بحمدا... شكر تعالی خوب است. اينجا با همه رزمندگان ايران و اسلام با كفر در ستيز هستيم و خدای توانا را سپاسگزاریم كه می خواهد پيروزي جنگ را نصيب ملت ستمديده مظلوم ما كند. انشاءا... كه اين طور باشد.
پدر جان! می‌خواهم قدری از جانبازی و فداكاری سربازان و همسنگرانم برايتان تعريف كنم. سربازان و سپاهيانی كه از جان و مال خودشان گذشته و عاشقانه به سوي مرگ می‌شتابند.
پدر جان! چه خوب است انسان در راه وطن و دينی كه دارد به شهادت برسد و اين تنها آرزوي قلبي من است كه در راه وطنم و در راه اسلام شهيد شوم. پدر جان و نورچشمانم! باور كنید، براي رسيدن به اين آرزو لحظه شماري مي كنم. همه رزمندگان ايران برای چنین روز مبارکی، روزشماري مي كنند.
راستي سرورم و گرامي تر از جانم كه چه رنج ها كشيده اي و مرا بزرگ كرده اي و اين چنين به جامعه تحويلم داده اي. واقعا باعث افتخار من است که پدر و مادري مثل شما دارم. تنها خواهشي دارم و وصيتي كه هم اکنون در موقع جنگ و در سنگر و توي گرد و غبار و صداي توپ و تانك دارم، اینست که اگر به شهادت رسيدم و دنياي فاني را وداع گفته و به خانه آخرت قدم گذاشتم، راه مرا ادامه دهيد و نگذاريد دشمن به خاك و دين و ناموس ما تجاوز كند.
به برادرانم، غلامعلي خان، رحمان و سهراب هم بسپار كه راه مرا ادامه دهند و فرد لايقی براي جامعه باشند.
به خواهران و مادر عزيزم، سلام گرم مرا برسان و بگذار رضا هم درسش را بخواند. او را يك فرد وطن دوست و با ايمان و نمازخوان بار آوريد، همين طور بقيه بچه ها را. اگر من كشته شدم، مادرم! هرگز گريه نكن بلكه افتخار کن و صبر و ديانت داشته باش.
پدر جان! خودت هم بعد از من گريه نكن، بلكه خوشحال باش و افتخار كن براي من. انشاءا... كه خداي تبارك و تعالي شماها را سلامت بدارد و ديانت و استقامت عطا فرمايد و مرا هم به آرزوي خويش برساند و رزمندگان اسلام و ايران را بر دشمن غلبه و پيروز گرداند.
انشاءا.. والسلام
كسي كه خوبي و محبت پدر و مادري شما را فراموش نمي كند
منصور فرساد
60/1/14
نظر شما
