مبلغی از دست رنجش را برای امور خیریه صرف می کرد
نوید شاهد آذربایجان غربی؛ شهيد «اسماعيل عبدالله زاده» در سال1347 در روستاي قزل‌داغ از توابع شهرستان ماكو ديده به جهان گشود. در دوران كودكي به همراه خانواده به شهر ماكو مهاجرت كردند. وي تا كلاس سوم ابتدايي تحصيل كرد، ولي به علت علاقه به كار و تلاش ترك تحصيل نمود و به حرفه صافكاري ماشين روي آورد. وي در سن16 سالگي پدرش را از دست داد و مسؤوليتش در قبال خانواده سنگين تر شد. او با كار و تلاش بيشتر توانست جاي خالي پدر را پر كند و نياز خانواده را در حد توان خود رفع كند.
شهيد عبدالله زاده در اوج انقلاب كه نوجوان10 ساله‌اي بيش نبود، پيوسته در راهپيمائيها و تظاهرات شركت مي كرد. بعد از پيروزي انقلاب نيز همگام با مردم شريف و مسلمان در راهپيمائيها شركت مي كرد.
شهيد فردي متين و باوقار و مهربان بود و مبلغي از دسترنج خودش را در امور خيريه و كمك به نيازمندان صرف مي نمود. براي مادرش احترام خاصي قائل بود و فردي دلسوز و مهربان نسبت به خانواده و نزديكان خويش بود و در ميان دوستان و آشنايان به ادب و وقار، اخلاق و پاكي زبانزد بود.
شهيد عبدالله زاده با رسيدن به سن نظام وظيفه از طريق سپاه پاسداران انقلاب اسلامي لباس مقدس سربازي را بر تن كرد. پس از كسب مهارتهاي رزمي و تاكتيك نظامي راهي مناطق جنگي شد. هنگام عزيمت به جبهه عكسي به عنوان يادگار به خانواده‌اش داده بود كه در صورت شهيد شدنش به عنوان يادبود از آخرين ديدارش داشته باشند. گويي سروش، پيام شهادت را به وي رسانده بود و اين چنين پس از دو روز از عزيمت در چهاردهم شهریور 67 در منطقه مهاباد بر اثر اصابت تير جام شهادت سر كشيد و خونين بال به سوي معبود خويش پرواز نمود.
روحش شاد و يادش گرامي باد.
