انقلاب، مبارزه حق عليه باطل و يزيديان است
نوید شاهد آذربایجان غربی؛ مساجد سنگرهاي عشق و ايمان هستند. در گرماگرم انقلاب و آن هنگامه هاي آتش و خون جواناني عاشق و معتقد به پاسداري از اين سنگرها مشغول بودند، آنان جان بر كف نهاده و به بهاي خون خود از حريم اسلام دفاع مي كردند.
شهيد «عبدا... كيميائي رضايي» نيز، سري پرشور داشت و همراه با دوستانش پاسداري از مسجد اعظم اروميه را وجهه همت خود كرد. او در سال1323 در خانواده اي مذهبي كه وضع مالي متوسطي داشت به دنيا آمد. دورة تحصيلات ابتدائي را در دبيرستان ساعد، گذراند و تا كلاس نهم نظام قديم ادامه تحصيل داد و چون به خاطر فقر مالي نتوانست بيش از آن به درس و مدرسه بپردازد، به فعاليت در عرصه اجتماعي رو آورد و در بنگاه فروش اتومبيل، مشغول كار شد تا كمك خرجي براي خانواده اش باشد.
در سال1347 ازدواج نمود و ثمره اين ازدواج دو فرزند اناث به اسامي ربابه و رقيه هستند. او كه خود دلي آكنده از عشق به اسلام و تشيع داشت، سعي مي كرد عقايد مذهبي خود را در كانون خانواده و در محفل دوستان نيز رسوخ دهد و فرزنداني مؤمن و آگاه بار آورد.
روحيه انقلابي عبدا...، او را بر آن داشت تا در هر فعاليت ضد رژيم شاه مزدور، شركت كند. در مسجد محل و مسجد اعظم، پاي صحبت روحانيون مبارز و آگاه، هر لحظه ديدگاه هاي اعتقادي و مذهبي خود را گسترده تر مي‌كرد و هميشه مي گفت: كاش در دوره مبارزه امام حسين (ع) حيات داشتم تا خود را فدائي اين امام شهيد مي كردم.
به تدريج به اين نتيجه رسيد كه، اين دوره هم، دوره مبارزه حق عليه باطل و يزيديان است و عزم خود را جزم كرد تا به آرزوي خود كه جنگ در برابر باطل بود، جامه عمل بپوشاند. چنين بود كه در صف پاسداران مسجد اعظم درآمد و در جريان تظاهرات انقلابی علیه رژیم شاهنشاهی بیست و سوم آذر سال 57 در جلوي مسجد اعظم اروميه در درگيري با مزدوران رژيم، به ضرب گلوله شهيد شد و به لقاءا.. پيوست.
