دعا كنيد شهيد شوم

نوید شاهد آذربایجان غربی؛ سرباز شهيد "حسين سومائي" در سال1347 در شهرستان مياندوآب ديده به جهان گشود. کودکی زیرک و باهوش و علاقمند به کتاب بود تا اینکه در هفت سالگی راهی مکتب علم و دانش شد. دوران ابتدایی را موفقیت به اتمام رسانید و وارد دوره راهنمایی شد. بعد از اتمام این دوره به علت گرفتاريهاي موجود در زندگي خويش از ادامه تحصیل باز ماند و مشغول به کار و فعالیت شد تا اینکه داوطلبانه به خدمت سربازي اعزام گرديد.

با علاقه زائدالوصفي كه به حضرت امام داشت پيوسته ذكر آن حضرت ورد زبانش بود و افراد خانواده و دوستان و آشنایان را نیز به اطاعت از اوامر ایشان سفارش مي كرد.

قبل از انقلاب با اعتقاداتی که داشت از فرامین امام طاعت و اعلاميه های امام را به همراه دوستانش پخش مي كرد. در این دوران فعاليت زيادي داشت و هميشه در مسجد و جلسات تبليغات شركت مي كرد و شب ها تفنگ تحويل می گرفت و كشيك مي داد.

در اکثر تظاهرات شركت مي كرد حتی یکبار پاسبان ها او را تا منزل دنبال كرده بودند و تا مدتها میخواستند او را دستگیر نمایند که ایشان نیز برای مدتی به شهر ارومیه رفتند تا قضیه فراموش شود.

شهيد سومائي به جهت عشق به اسلام و حراست از مرز و بوم كشور اسلامي داوطلبانه به جبهه هاي حق عليه باطل رفت و پس از ايثارگريها و از خودگذشتگي هاي فراوان عاقبت در بیست و ششم شهریور سال 66 شربت شهادت نوشيد و به لقاءا... پيوست و پيكر پاكش در گلزار شهداي مياندوآب به خاك سپرده شد.

لحظه شهادت

شهيد موقعي كه از پا زخمي مي شود چون ديده بود دوست اش زخمي شده با او فاصله دارد به طرف او رفته بود، اول او را نجات دهد كه با او باهم شهيد شده بودند.

ايران بايد پيروز شود

خیلی علاقه داشت تا شهید شود. ورد زبانش این بود که ايران بايد پيروز شود.

 داوطلبانه به خدمت سربازي رفت. موقع رفتن مي گفت: "دعا كنيد شهيد بشوم" موقعي هم كه به مرخصي آمد 3 تا از عكسهای خودش را بزرگ كرد و گفت: "يكي از آن ها را روي مزارم نصب كنيد."

توصيه شهید

عكس امام را هميشه به در و ديوار مي كشيد و به پدر و مادر هم هميشه توصيه مي كرد كه از اوامر امام اطاعت كنيد.

پيام ما خانواده های شهید همین کلام شهداست "تا خود در رگ ماست خميني رهبر ماست."