شهیدی که قلبش برای انقلاب می تپید

   نوید شاهد آذربایجان غربی : « شهيد محرم خيري» ششم اسفند 1347 ، در روستاي آشتي بلاغ از توابع شهرستان شاهين دژ در یک خانواده ی مذهبی ومتدین  ديده به جهان گشود. به دلیل اوضاع نامساعد زندگی توانست تا مقطع ابتدایی ادامه تحصيل داد و آنگاه به جهت یاري وکمک به والدين در جهت كسب معيشت حلال و رزق و روزی حلال مقرر همت نهاد.

    وی، انسانی والاتبارکه از همان دوران نوجوانی و کودکی، به دنبال آرزوهای گمشده ای بود که در دوران طاغوت خبری از آن نبود. ایشان برای آنکه نتوانست درس بخواند، لحظه ای از مطالعات کتابهای دینی و آموزشی  دست نکشید و لحظه به لحظه بر علم و دانش خود می افزود.به طوری که در خانواده از این همه همت والای شهید در مسایل دینی و شرعی و سایر مسایل فرهنگی و اجتماعی در شگفت می ماندند.

 وی در کنار کار هم لحظه ای از تکالیف شرعی خود غافل نمی گشت. با دوستان و اقوام بسیار مهربان بود و کسی صدای بلندش را با پدر و مادرش نشنیده بود. تک تک اعضای خانواده اش را دوست می داشت و به آنان عشق می ورزید. این عشق و محبت رفته رفته گسترده می شد و به زمزمه های انقلاب پیوند می خورد. با شروع انقلاب ، بر فعالیت های خود نیز افزود و روزبه روز در جهت رسیدن به آن آرمانهای ساقط شده دردوران طاغوت به باروری و شکوفایی آنها اندیشید. درابتدا به آگاهی اقوام ، آشنایان و همسایه ها پرداخت و از نفرت و انزجار خود نسبت به طاغوت شاهنشاهی آنان را مطلع کرده و می گفت: «امروز برای آنکه کسی شویم و باید درابتدا عوامل ظلم و ستم را از کشوربیرون کنیم. امروز ایران دارد به صدای مردی گوش می کند که آن مرد تمام دغدغه اش زنده نگاهداشت اسلام و قرآن است. ما باید به کمک این مرد برویم. هرکسی در کجای ایران است بنا برتوان خود برای انقلاب گام بردارد. ما امروزبه این حرکت خدایی نیاز داریم ما امروز به مردی همچون امام خمینی نیاز داریم. درست است که سن من کم است و نمی توانم آن طورکه برازنده و شایسته انقلاب است کاری بکنم. اما سواد خواندن و نوشتن دارم و می توانم صحبت های امام را برایتان بگویم و نامه هایش را برای تک تک شما بخوانم. قلب آدم ها هیچوقت دروغ نمی گوید. قلبم برای انقلاب می تپد.»

    وی با همین عشق و محبت با سن کمش لباس مقدس رزمنده ها را بر تن کرد تا این بار با عمل صادقانه و خالصانه اش به جبهه اعزام شود . همین عمل خالصانه كفايت مي نمود كه لباس زيباي شهادت نیز برازنده تن برومندش باشد.شهید عزیز قبل از عزیمتش به جبهه، پدر و مادر و اطرافيانش را به پاسداري از اسلام و قرآن سفارش مي كرد. يكي از ويژگيهاي وي حضور دائمي در مراسمات عاشوراي حسيني که همچون ياران صديق حسين(ع) دعوت رهبرش را لبيك گفت و در شلمچه بر اثر تركش خمپاره در یک دی ماه 1366 ، به ديدارحق شتافت و به جهانيان فهماند كه دين اسلام، دين برتر است و چه جوانانی برای پرفروغ نگه داشتن آن راه ، جان فدا کرده اند وچه جوانان برومندی دراستقبال از شهادت از هم سبقت مي گيرند، و نیزدر همین راه به کاروان شهدای حق و حقیقت پیوست و پیکرپاک و مطهرش در زادگاهش به خاک سپرده شد.

مصداق اين سخن گوهربار حضرت امام(ره) که:در بستر مردن، مردن است و چيزي نيست، لكن در راه خدا رفتن شهادت است و سرافرازي و تحصيل شرافت براي انسان و براي انسانها.روحش شاد و يادش گرامي باد.

منبع : اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران آذربایجان غربی