عشق به مولا و وطن

نوید شاهد آذربایجان غربی: پاسدار وظیفه شهيد «بهرام پورزن» در یکم شهریور سال1347 دردامان پاک و پرمهر يك خانواده  ساده روستايي  اهل سنت در روستای «ملحم» از توابع شهرستان سلماس به دنیا آمد. تا پایان دوره ی راهنمایی تحصیل کرد. او روزهایش را با کشاورزی و دامداری سپری می کرد. با آغاز جنگ تحمیلی درکنارخدمت مقدس سربازی به دفاع از وطن، اسلام، ناموس و قرآن در جبهه ها پرداخت که سرانجام در تاریخ سوم مهر 1368 در مصاف با حزب منحله دمكرات در منطقه عملياتي انزل اروميه به درجه رفيع شهادت نائل گردید.

خدمت به شهيد خدمت به نبي اكرم(ص) است. امام خمینی (ره)                                                                                                

وی تا رسیدن به ایام جوانی، برای کسب علم و دانش درهمان روستای بکر زادگاهش، در حد خواندن و نوشتن تحصیل کرد؛ ولی متاسفانه به علت کمبود امکانات آموزشی در روستا، ازدامان آن روستای سرسبزوخرم دل کنده و جهت ادامه ی تحصیل به شهر سلماس رفت تا از این طریق بتواند برآگاهی و دانش خود بیفزاید. 

    شهید بهرام پورزن ازآن جوان های پاک سرشت روستایی بود که کار را در کنار جهاد تجربه کرده بود. به همین خاطر تابستان های گرم و زمستان های سرد را با کشاورزی و دامداری سپری می کرد. بعد از به پایان رساندن دوره ی راهنمایی درشهرسلماس دوباره به روستا برگشته و کارکشاورزی و دامداری را در کنار پدر و مادر خویش، با لذتی شیرین دنبال نمود. 

    شهیدکمک به والدین را از واجبات می دانست و با عشق و علاقه آن را انجام می داد. اخلاق خوب و رفتار خوش و صورت متبسم اش در دل و جان اطرافیان بارقه می زد. وی در همان عنفوان جوانی که تازه با دنیای جوانی آشنا شده بود درسن هجده سالگی جهادی دیگررا درکنارخدمت مقدس سربازی پس از طی مراحل دوره های آموزشی و نظامی برای دفاع از وطن ، اسلام ، ناموس و قرآن به جبهه های حق علیه باطل را تجربه کر.شهید با رشادت های و دلیرهای بی باکانه اش بیش ازهشت ماه تمام درمناطق مختلف جبهه ها ،فعالیت و به دفاع جانانه پرداخت.   

    شهید بهرام پورزن فردي مؤمن و متدين، تلاشگر، فداكار و با گذشت بود. علاقه ی ذاتی اش که منبعث از دامان پاک روستا بود ،اشتیاقش را نسبت به امام انقلاب دوچندان کرده بود. خلق وخوی کریم ورفتارسنجیده اش در همان دوران جوانی زبانزد خاص و عام بود.

    درخاطراتی ازشهیدکه همیشه دریاد پدرومادرش، تداعی می شود،اینگونه آمده است:« دريكي ازدرگيريهاي كردستان پس از فرار اشراروضد انقلابیون، يك روحانی انقلابی که برای دفاع از حق وشکست باطل مردم را به حمایت از این مقوله ی ارزشمند دعوت می کرد، توجه مرابه خود جلب نمود. آن روحانی شجاعانه در برابر اشرار قد علم می کرد و مردم را از ترس و واهمه ی ضد انقلابیون برحذرمی داد. تشویق و ترغیب آن روحانی ، شهر و روستاهای تابع را هوشیارتر می کرد. آن روز ها که مردم ازترس اشرار به بیغوله ها پناه برده بودندبا شجاعت آن  روحانی شهیداز هرگوشه و کنار بیرون آمده و شهر را با فریاد و همهمه ی شجاعانه ی خود سرشار کردند. سرانجام با اذیت و آزار و شکنجه های بسیار،همچون مولایش سراز بدن جدا گشته وبه خیل قافله سالار دشت کربلا پیوست.با بینش به این مقوله ،دریافتم،زندگی فراتر ازآن چیزی است که ما فکرش را می کنیم. وقتی پای عشق به مولا و وطن به میان می آید، باید ازتمام هستی مان دل بکنیم و خالص و خدایی به استقبال معبود برویم.»  

    شهید بهرام پورزن راه آن روحانی شهیدرا ،جزء فرایض وجوبی خود می دانست وروحانیون را اسوه ای درامر رسیدن به معنویات را نعمتی از جانب خدا می دید. باملهم ازرشادت های دلاورمردان راه حق،جوان برومند بهرام پورزن سرانجام در  سوم مهر 1368در مصاف با حزب منحله دمكرات پس از درگيري ومقاومت فراوان در منطقه عملياتي انزل اروميه به درجه رفيع شهادت نائل گردید.یاد ونامش در گذر زمان پر دوام باد!

منبع: پرونده فرهنگی بنیاد شهید آذربایجان غربی