
امانتداران کوچک با قابهایی بزرگتر از دستانشان
به گزارش نوید شاهد لرستان، در دهکده مقاومت حمزه سیدالشهدا خرم آباد قرار عاشقی بپا بود. میعادگاهی برای تجدید پیمان با مردانی که اقتدار ایران را با خون خود امضا کرده بودند.
آن چیزی که در ابتدای ورود به سالن محل برگزاری مراسم نفس را در سینه حبس میکرد و چشم را به حیرت وا میداشت صحنه آرایی سالن بود. اینبار خبری از ردیف های اول مخصوص مسئولان و مقامات نبود. چند ردیف اول سالن به شهدا تعلق داشت.بر روی هر صندلی قاب عکسی تکیه داده بود. ۸۶ شهید سرافراز لرستانی منظم و استوار در جایگاه ویژه خود نشسته بودند.
مردم قبل اینکه جایی برای نشستن پیدا کنند این تصاویر و جایگاهشان را نظاره میکردند. گویی حضورشان واقعی بود و نفس میکشیدند و بر مردمی که آنجا بودند نظارت داشتند.
پشت سر این قابهای استوار خانواده های شهدا و فرزندان شهدا نشسته بودند. دخترکی قاب عکس پدرش را در لباس نظامی محکم در آغوش گرفته بود. کمی آنطرف تر پسربچه ای که سعی میکرد مانند پدر شهیدش اخم کند و جدی بنظر برسد قاب عکس را مردانه روی دست گرفته بود و سعی میکرد بغضش را پنهان کند.
این کودکان با دنیای پاک و معصومانه شأن در عالمی دیگر سیر میکردند. در نگاهشان هزاران سوال نهفته بود. مثل اینکه الان بابا ما رو می بینه؟!
این صحنه عصاره تمام این مراسم بود. قاب عکس شهیدی در ردیف اول و فرزند خردسالش در ردیف های پشتی که با حسرت به جای خالی پدرش نگاه میکرد. این کودکان با حضورشان اقتدار را معنایی دوباره بخشیدند. اقتداری که ریشه در صبری زینبی و عشقی حسینی داشت و قرار بود در دستان همین میراث داران کوچک، برای نسلهای آینده حفظ شود.
انتهای پیام٫