اگر لايق شهادت باشم، نصيبم مي شود/ زندگی شهيد «قربان نجف زاده»
شنبه, ۰۷ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۲۲:۲۳
همچون سایر مردان مبارز جبهه های نبرد حق علیه باطل لحظه اي آرام نمی نشست و از چيزي واهمه نداشت. همیشه مي گفت: «اگر واقعا لايق شهادت باشم نصيبم مي شود»
نوید شاهد آذربایجان غربی: بسیجی داوطلب شهيد «قربان نجف زاده»، اسفند سال1345 در روستاي «پناه كندي» پلدشت متولد شد. تا دوم دبیرستان درس خواند، سپس بخاطر علاقه ی وافرش به درس حوزه علميه، وارد حوزه علميه خوي شد. دوران انقلاب، علاوه بر تحصیل دوره طلبگی، در جلسات شرکت می کرد تا بیشتر بتواند با امام انقلاب آشنا شود. بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، در بسیج عضوشد و با آغاز جنگ تحمیلی، دریافت که تنها حضور در جبهه می تواند دل او را آرام کند. به عنوان بسيجي داوطلب لباس رزم بر تن كرد و براي جانفشاني و از خود گذشتگي اعلام آمادگي نمود. این دلاورمرد بزرگ، پس از ما ه ها مبارزه، سرانجام هفتم بهمن ماه1365 در منطقه شلمچه در اثر اصابت تركش خمپاره دشمن بعثي با افتخار و سربلندی به فيض شهادت نايل شد.
«شهادت عزت و حيات ابدي است.» (امام خميني(ره))
یکم اسفند سال1345 در روستاي «پناه كندي» از توابع شهرستان پلدشت در خانواده اي مقدس و پاك، کودکی به دنيا آمد که او را قربان نامیدند.
قربان، دوران كودكي خود را در بين خانواده ای با صفا که صمیمیت در میان اعضای آنها موج می زد، سپري كرد و بدینگونه عشق و محبت را با تمام وجودش درک کرد. وقتی زمان مدرسه رفتنش فرا رسید، مثل تمام بچه های دیگر، با خوشحالی پا در عرصه کسب علم و دانش نهاد. تا كلاس پنجم ابتدائي در همان روستا مشغول تحصيل شد، سپس براي ادامه تحصيل در مقطع بالاتر باید به شهرستان پلدشت رفت و آمد می کرد. تا دوم دبیرستان درس خواند، سپس بخاطر علاقه اي وافري که به درس حوزه علميه داشت، براي ادامه تحصیل وارد حوزه علميه شهرستان خوي شد و فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت.
دوران انقلاب، دوران شكوفايي شهيد بود. اوعلاوه بر تحصیل دوره طلبگی، برای مشارکت هر چه بیشتر در اهداف انقلاب در جلسات شرکت می کرد تا بیشتر بتواند با امام انقلاب آشنا شود و در همین راستا، همگام با مردم در راهپیمائیها شرکت می کرد تا او هم سهمی در پیروزی انقلاب داشته باشد.
بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، در بسیج عضوشد، تا بدين وسيله امام و شهدا را از خود راضي گرداند اما خدمت در این نهاد نیز او را اغناء نکرد. او در دلش اهداف بزرگی داشت.
با آغاز جنگ تحمیلی، دریافت که تنها حضور در جبهه می تواند دل او را آرام کند. سرانجام براي لبيك گفتن به نداي امام و براي اينكه به تكليف شرعي خود عمل كرده باشد به عنوان بسيجي داوطلب لباس رزم بر تن كرد و براي جانفشاني و از خود گذشتگي اعلام آمادگي نمود. شهید «نجف زاده» همچون سایر مردان مبارز جبهه های نبرد حق علیه باطل لحظه اي آرام نمی نشست و از چيزي واهمه نداشت. همیشه مي گفت: «اگر واقعا لايق شهادت باشم نصيبم مي شود»
او فردي با ايمان بود، لحظه اي از عبادت خود غفلت نمي ورزيد، از روحانيت و ولايت فقيه بخصوص آرمان و هدف والاي انقلاب و شهدا حمايت و پشتيباني مي كرد و از پيروان صديق امام امت بود. پاكي و صداقت، تواضع و فروتني و ترجيح دادن رفاه و راحتي خود در قبال مردم، بويژه مستمندان؛ او را در جرگه انسان هاي آسمانی قرار داده بود. نصيحت و راهنمايي كردن دوستان را بر همه كار ترجيح مي داد. مردم را براي حضور در صحنه انقلاب و جنگ تشويق مي كرد. هميشه يادآور مي شد كه اين خواست خدا بود كه من در جبهه حضور داشته باشم و در آخر نيز چنين شد. این دلاورمرد بزرگ، پس از ما ه ها مبارزه، سرانجام هفتم بهمن ماه1365 در منطقه شلمچه در اثر اصابت تركش خمپاره دشمن بعثي با افتخار و سربلندی به فيض شهادت نايل شد.
روحش شاد و راهش مستدام باد.
منبع: اداره انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی
نظر شما
