نیایش و عبادتش آوازه همگان شده بود؛ بسیجی شهید ناصر پیامی

نوید شاهد آذربایجان غربی: بسیجی شهید ناصر پیامی سال 39 در خوی متولد می شود، بعد از اخذ دیپلم در رشته پزشکی قبول می شود. بزرگ شدن ناصر در خانواده ای با ایمان، او را انسانی وارسته و خود ساخته کرده بود و با اين نيت تحصيل مي كرد كه معلومات پزشكي اش را به خاطر رضاي خداوند و در جهت درمان دردمندان و مستمندان جامعه به كار گيرد. با آغاز جنگ تحمیلی  براي ياري رساندن به رزمندگان دلير اسلام، به عنوان یک بسیجی از دانشكده پزشكي راهی جبهه شد تا در ياری دلاورمردان جان بر كف دفاع مقدس سهمي داشته باشد.

شهید پیامی در عمليات رمضان در پاسگاه زيد در منطقه شلمچه فداکاریهای بسیار کرد تا اینکه به آرزویش رسید و به سوی پروردگارش پر کشید، پیکر پاکش هم مفقود شد؛ تا اینکه سوم مرداد 61 پس از سالها در سال1378 با تلاش گروه تفحص پيكر پاكش پيدا شد.

شهید ناصرپیامی، دانشجوی دانشکده پزشکی دانشگاه تبریز بود که علاوه بر اینکه در رشته تحصیلی اش، جزو شاگردان ممتاز کلاس محسوب می شد؛ علاقه وافری به فراگیری آموزش های فنی و الکترونیکی و رزمی و ... داشت. هوش سرشار و قریحه خارق العاده ناصر در طی دوران تحصیلات متوسطه و عالیه زبانزد خاص و عام بود و درخشندگی و تلألو شخصیت وی در کلاس های انشاء چشمگیر و فوق العاده بود. شهید ناصر حدود9 ماه قبل از عزیمت به جبهه طبق یادداشت هائی که از وی به جا مانده است، حدود174 جلد از کتابهای اسلامی مشهورترین نویسندگان را مطالعه و خلاصه نویسی نموده و همچنین تحلیل های جالبی در مورد جنگ تحمیلی ایران و عراق نوشته است. او معتقد بود که یک انقلابی مسلمان لزوما می بایست انسانی چند بعدی و ماهر در فنون متنوع باشد و بدین سبب ساعتها وقت خویش را صرف آموزش این قبیل فنون می نمود. تا استعداد وجودی اش را در ابعاد مختلف به طور متوازن و هماهنگ، اعتلا بخشد.

آوازه عبادت شهید پیامی، بین همه دوستان و یارانش پیچیده بود و همواره نغمه دلپذیر نیایش در خاتمه نمازهای یومیه در زیر لبانش، زمزمه می شد و در پرتو دعا، خویش را به اعلی درجه عروج انسانیت تعالی می بخشید. قرآن، نهج البلاغه، و صحیفه سجادیه سه یار دیرینه وی بودند که از لابلایشان درس خودسازی و طهارت روح را آموزش می دید و با شوقی وصف ناپذیر به کاوش و تحقیق در متون و معارف اسلامی می پرداخت و آنچنان غرق در مطالعه می شد که زمان را فراموش می کرد و اغلب تا پاسی در نصف شب نمی گذشت، خوابش نمی برد. همچنین در سحرخیزی مشهور و نمونه بود. او دوستدار ورزش کوهنوردی بود و آن را تمرین و ممارستی برای تقویت روحیه صبوری و مقاومت آدمی می دانست.

قسمتی از نامه شهید به برادر کوچکش نادر:  

«لازم می دانم برنامه عملی را که خود تجربه کرده ام، پیشنهاد کنم تا اگر خواستی اجرا کن. برنامه خودسازی: الف- مطالعه غیر درسی. توصیه می کنم که مطالعات غیر درسی یا ایدئولوژیکی را باید مقدم بر درس قرار دهی و در زمینه مطالعه پیشنهاد می کنم که این امور را در نظر بگیری که در رابطه مستقیم با خودسازی مطرح است: 1- مطالعه کتب ایدئولوژی اسلامی، 2- مطالعه روزنامه های رسمی، 3- مطالعه اطلاعیه ها و اعلامیه ها مقامات دولتی، اشخاص و سازمانها جهت آگاهی و تشخیص موضع درست، 4- گوش دادن روزانه به اخبار

ب - کم خوابی

 ج - ورزش و کوهنوردی

د - پرهیز از غرور و خودپسندی

ه- نظم انقلابی و رعایت نظم و انضباط کامل در همه امور زندگی. حتی کلیدی که در جیبی می گذارم همیشه در یک جیب میگذارم تا در موقع لزوم، هی این جیب و آن جیب را نگردم.

و- پرهیز از اتلاف وقت (آب رفته به جوی باز نمی گردد)

 ز- نظافت

ح- یادداشت روزانه

 ط - داشتن رفتار شایسته در خانواده.

شهید بالاخره در پایان سخنان ارزنده اش می نویسد حرفی را که بالاخره باید گفت وظیفه است. نمی توان پشت گوش انداخت چرا که همه در برابر هم مسؤولیم و همگی در برابر ا... .

منبع: اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی