پیکر شهیدی که دوبار تشییع شد؛ بسیجی شهید علیرضا صاقی جو
شنبه, ۲۴ تير ۱۳۹۶ ساعت ۱۷:۱۳
می گفت حال و هوای آنجا طور دیگری هست، کسی به فکر دنیا نیست همه رضایت خدا را می خواهند تا اینکه به نزد او بروند. می گفت فرماندهانی هستند که شب بیدار می مانند تا نماز شب بخوانند و کفش رزمندگان را واکس بزنند.
نوید شاهد آذربایجان غربی: بسیجی شهید صادقی، سال 44 در ارومیه متولد شده و از دوران کودکی همراه تحصیل، کار مداحی را شروع کرد و برای کمک به پدر در دوران نوجوانی خوابار فروشی می کرد تا اینکه انقلاب به پیروزی رسید و علیرضا در بسیج ثبت نام کرد و عازم جبهه شد و سرانجام بیست و سوم تیر سال 1361 در عمليات رمضان در منطقه جنوب (شلمچه) فداکاریهای بسیار کرد تا اینکه به درجه رفيع شهادت نايل شد.
بیست و دوم اسفند سال 44 که زمین برفی و همه با امید و آرزوهای بسیار در تکاپوی آماده شدن برای نوروز سال 45 بودند که خدا عیدی خانواده صادقی جو را با دادن فرزندی چون علیرضا، زودتر بر آنان هدیه داد.
علیرضا در شهر ارومیه و در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد و زمانیکه به مدرسه رفت، در ضمن تحصيل، با تشویق خانواده و با علاقه و استعادادی که خودش داشت، یادگیری نوحه خواني و مداحي را هم شروع کرد؛ به طوري كه در سن سيزده سالگي تسلط كافي در مداحي داشت.
علیرضا تا دوره راهنمایی به مدرسه رفت و بعد از آن برای کمک به پدر به کار خواربار فروشی پرداخت.
شهيد عليرضا از نظر خصوصيات اخلاقيش، فرد مؤمن و متديني بود و در انجام احكام و فرايض ديني كوتاهي نمي كرد. از طرفي هم فردي انقلابي بود و در راهپيمائي‌هاي باشكوهي كه توسط مردم مسلمان و انقلابي بر علیه شاه صورت مي گرفت، شركت مي كرد؛ همچنين در پايگاه هاي محله نگهباني می داد.
با آغاز جنگ تحميلي عراق و تجاوز به سرزمين مقدس اسلامي، شهيد عليرضا براي انجام خدمت مقدس سربازي در لشكر عاشورا، در سمت دژباني مشغول به خدمت شد و از طريق بسيج سپاه پاسداران انقلاب اسلامي عازم جبهه هاي حق عليه باطل شد.
در کردستان و جبهه جنوب و در عملیاتهای بسیاری شرکت می کرد. وقتی به مرخصی می آمد، مدام از جبهه و همرزمانش تعریف می کرد، از رفتار و خصوصیات خاص اخلاقی که داشتند، از مبارزات و فداکاریهایی که می کردند، و از عملیاتها و شهادت دوستانش می گفت. می گفت حال و هوای آنجا طور دیگری هست، کسی به فکر دنیا نیست همه رضایت خدا را می خواهند تا اینکه به نزد او بروند. می گفت فرماندهانی هستند که شب بیدار می مانند تا نماز شب بخوانند و کفش رزمندگان را واکس بزنند.
علیرضا بیست و سوم تیر سال 1361 در عمليات رمضان در منطقه جنوب (شلمچه) فداکاریهای بسیار کرد تا اینکه به درجه رفيع شهادت نايل شد.
پیکر مطهرش مفقود بود تا اینکه بعد از چندين سال در تفحص پيدا و به خاك سپرده شد. اما بعد از سه ماه ديگر دوباره از معراج تهران گفتند نصف جنازه ايشان با جنازه شهيد ديگري قاطي شده، برای همین دوباره نبش قبر کردند و دوباره او را به خاك سپردند.
روحش شاد.
منبع: اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی
نظر شما
