مصطفي وطني پاسدار شهید در عملیات بدر

دلاور پاسدار شهید مصطفی وطنی یک روز قبل از شهادتش اینچنین بود :
آن فرمانده جوان، سرلشکر شهریار اقلیم فلک بود ،با یک دستش می جنگید و با دست دیگرش زخم ستارگان را پانسمان مینمود !...افسوس که قدر آن آسمانی را زمین نشناخت !....شاید سرخطی از اسرار خلقت بود و یا دست خط خالق هستی !...
به پیشانیش که نمی نگریستم ، با روشنایی نمازش چراغ چشمانم را آشنا می ساختم تا ظلمت گیر نشوم!...
خوش بحال آن چشمهء زلال که برای رسیدن به اقیانوس، دریاها را در پشت سرش داشت ؛ الیف - بای آب بود ، که دجله با دو - سه حرفش به حرف آمده بود و قطره ها را معنا میکرد ؛ آنسان بود که باران بعدها برایم نقل کرد : ناموس آب بود و سلالهء نور!...
من هنوز هم سراغ دارم که مه روی خدا در آیینهء نمازش رخ نمایان میسازد، اگر نبود آیینهء نمازش ، فرشته ها از پرستش کعبهء خلیل عشق رویگردان میشدند !...
آری، بهاران نیک می دانند که ابرها هنوز هم از آخرین لبیک اش قمقمه آب میکنند و عطش سبززاران را سیراب !
جنگلی نیز بعد از فتادن آن سرو آزاده رویید و برگ هایی که سبز نگشت !....
برادر وطنی، چشمان بیدار فجر بود و سحر؛ همواره آیینه ها را می آراست از برای پرستش پلک چشمان خدا ، و چه حجب و حیا داشت وقتی که میدید آسمان با ناموس خویش در یک بستر همسر است !...
از روزنه جنگ می نگریستم او را ؛ گره گریه هایش را میدیدم و زخم اشک هایش را، نه دفتری داشت و نه ورقی تا قلم قلبش را به سرودن زخم های اشک چشمانش وادار سازد !...
آن فرمانده جوان زمین نخورده بود ، زمین گیر شده بود ؛ بسان شاهین بال و پر شکسته بال و پر امید و آرزوهایش را تماشا می کرد ، که نمی شنفتم پژواک سکوتش را !...
زمین گیر شده بود و از آسمان مددی می جست : ای آسمان ،تو را به بیگانگی و درد زمین، مددی !...
انسانم و فرزند زمین، شاید تصویر قدیمی ام را بیاد آری؛ دلم اسیر نور گشته و چشمانم بدنبال چراغی است که در دستان تو پنهان و پیداست !....
من او را میخواندم و خیره نمازهایش بودم ،اما هجا کردن نثر نمازش برایم راز شده بود !...
آه ، که فراموش کرده بودم که خوریشد به سوی غروب کمانه کرده است و آن مسیحای دردناک به محراب دیگر نماز برده و راز !...
از نثر نماز آن یحیای حی که چشم گرداندم ، تازه متوجه شدم که فروندها تانک ،و گردان های نیروی پیاده دشمن خط نماز ما را آتش زده اند !...
وای که چه جهنمی برپا بود در آن دم عید نوروز !....