فرازی از زندگی شهيد ايوب خداوندي

خاطره دل آرام خداوندي خواهر شهيد

شهيد ايوب خداوندي فرزندي از سرزمين پاك آذربايجان در خانواده اي متدين و غيور به سال 1327 در روستاي راهدانه از توابع نقده چشم به عالم طبيعت گشود و جو مذهبي خانواده اش نخستين نهال بارور ايمان و تلاش را در مزرعه پاكيزه دل كوچك او كاشت.

شهيد از همان كودكي براي كمك به امرار معاش خانواده اش به کار پرداخت. ايشان كه قبل از شهادت به رانندگي مشغول بود. انساني پاك و متين بود كه با اطرافيان به ملايمت و مهرباني رفتار مي نمود.

ايوب از فرزندان واقعي تبار عاشقان عصمت و طهارت بود كه به سالار شهيدان كربلا ارادت خاصي داشت و در ايام ماه محرم يكي از فعالين هيئت عزاداري بود.

سرانجام اين انسان پاك و معصوم بدون اينكه تاج دامادي بر سر نهد و دل پدر و مادر خود را با آوردن عروس شاد نمايد به تاريخ 21/03/1358 در حالي كه با وسيله ي نقليه ي خويش در جاده ي پبرانشهر - نقده مسافركشي مي نمود توسط حزب منحله ي دمكرات كه به هيچ كس حتي زنان و كودكان بي دفاع نيز رحم نمي نمود و جنايتهاي دل خراش انجام مي داد با ناجوانمردي هر چه تمامتر به شهادت رسيد و ماشين او نيز به غارت برده شد.

پيكر مطهر اين شهيد مظلوم يك ماه بعد از شهادت در اطراف روستاي قارنا پيدا شد و در گلزار شهداي شهرستان نقده به خاك سپرده شد.

ايشان در ادامه ي صحبتهايش مي گويد: موقع شهادت شهيد ميرزاعلي بدلي و خانواده ي وي به جهت همسايگي و شناختي كه از ايشان داشت خيلي ناراحت و متأثر بود و مي گفت اي كاش من به جاي ايشان به شهادت مي رسيدم.

با رفتن او كه تنها نان آور خانواده بود انسجام اين خانواده از هم پاشيد و ما را خيلي متأثر و داغدار نمود.