سربازی که عاشق امام و انقلاب بود
شنبه, ۱۵ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۰۶
« شهيد حسين مهدي اهري» بعد از پيروزي انقلاب و شروع جنگ تحميلي، از تجاوز دشمن به خاك كشور دررنج و عذاب بود و شهادت هموطنان او را آزرده خاطر ميساخت. به همين انگيزه، داوطلبانه به خدمت مقدس سربازي اعزام گرديد، و لباس خدمت را به تن کرد و به جبهه های حق علیه باطل شتافت. سرانجام، بعد از تلاشها و رشادتهاي زياد در جبهههاي جنگ، شربت شهادتش را نوشید.
نوید شاهد آذربایجان غربی: « شهيد حسين مهدي اهري» چهاردهم بهمن 1342 ، در شهر اروميه در دامان پاک و نجیب خانواده ای متدین و مذهبی چشم به جهان هستی گشود. بعد از طي دوران كودكي تا كلاس سوم راهنمايي درس خواند و سپس از نعمت تدوام تحصیل بی بهره ماند، از همان دوران کودکی هم به کارهای فنی بسیار علاقه نشان می داد و در جوانی نیز آن را پیشه ی خود کرد و به كارهاي فني یعنی؛ به شغل سيمكشي و راديوسازي پرداخت، تا از این طریق امرار معاش خانواده را برعهده بگیرد و به عنوان بازوی اصلی چرخ زندگی، اوضاع نامساعد اقتصادی خانه را تا حدودی هموار کرد.
وی با مسایل اعتقادی قرآن، نهج البلاغه و احکام در همان دوران کودکی آشنا شد. در مراسم مذهبی و اعیاد مختلف که در ارومیه برپا می شد با جان و دل شرکت می کرد و عاشق عزاداری برای امام حسین (ع) بود. انسانی متین و نجیب که دیگران را به احترام وا می داشت. گاهی کارهای فنی را فی سبیل الله انجام می داد و دعای خیر دوستان و اقوام همیشه پشت سرش بود.
نقل است که شهید عزیزگاهی از پول هایی پس انداز می کرد به مردم فقیر و تهیدست مدد می رساند و گاهی هم در کارهای خیر چه فنی و چه مالی کمک می کرد. روحیه خیرانه ای در رگ و پی تک تک افراد خانواده نیز منتقل شده و راه و هدف شهید نیز در ذهنشان درخشان تر می گشت. وی گاهی دیر وقت وتاپاسی از شب به کار اهتمام می ورزید، و فردي آرام و مهربان بود و در غم ديگران شريك ميشد. نسبت به فقرا و مستمندان احساس دلسوزي ميكرد و يار و ياور آنان بود.
بعد از پيروزي انقلاب و شروع جنگ تحميلي، از تجاوز دشمن به خاك كشور دررنج و عذاب بود و شهادت هموطنان او را آزرده خاطر ميساخت. به همين انگيزه، داوطلبانه به خدمت مقدس سربازي اعزام گرديد. درجريان خدمت سربازي به ميهن و انقلاب اسلامي عشق ميورزيد و آرزوي پيروزي رزمندگان را بر دل داشت.
نقل است که شهید عزیز در جبهه هم جان و روح خود را در جهت خدمت به نظام درجای جای جبهه به پاسداری نهاده بود. ایشان در جبهه هم در کنار فعالیت های سیاسی و اجتماعی و جنگ با کفر و الحاد، لحظه ای از وظایف شرعی خود نیز غافل نمی شد، حتی در قبل از انقلاب هم هرچند سن و تجربه ی کمی داشت، ولی چنان با نهایت عشق و محبت به انقلاب و اهداف انقلاب می اندیشید که گویی خود در متن و بطن حادثه حضور دارد. وی با پخش اعلامیه ها و کمک به نهاد مردمی که مورد ارادت و عنایت مردم نیز بود، با جان و دل به اهداف و ارزش های مقدس اسلامی، جامه عمل پوشاند.
وی با تلاش و جدیت بیش از اندازه مردم را تحریک می کرد تا هرچه سریع تر اهداف انقلابی مردم به تحقق بپیوندد و امام عزیز با آمدنش نوید زندگی پر از عزت و آبرو شرف را برای ایران همیشه سربلند به ارمغان بیاورد. او عاشق امام و انقلاب بود و همین امر موجب شد تا لباس خدمت را برای نظام و اسلام بر تن نماید و به جبهه های حق بشتابد. سرانجام، بعد از تلاشها و رشادتهاي زياد در جبهههاي جنگ، در چهاردهم دی ماه 1361 در منطقه عينخوش، توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به افتخار شهادت نايل گشت و جان پاکش را به آغوش همیشه سبز خاک بهشت سپرد. روانش شاد و يادش تا به همیشه گرامي باد!
منبع : اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران آذربایجان غربی
نظر شما