مرکز اسناد ایثارگران منتشر کرد:
وصیت نامه شهید حاجعلی نعمتی
آرزوهایم را فدای هدفم کردم/ ماموریت از سنندج به سقر برای شهادت
حاجعلی نعمتی، پنجم فروردین ۱۳۳۹، در روستای حسین‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش حاجی‌محمد، کارمند بود و مادرش کبرا نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. سیزدهم مهر ۱۳۵۹، در سردشت هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در امامزاده حسین شهر زادگاهش واقع است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:
وصیت نامه شهید حاجعلی نعمتی
آرزوهایم زیاد است ولی آنها را فدای هدفم کردم
پدر جان! من چون در سنندج نتوانستم به خواسته ی وجدانى خود، یعنى شهادت در
راه اسلام، برسم؛ لذا خود را به سقز انتقال دادم که شاید بدین طریق بتوانم
به هدف خود برسم.
-ان شاء الله- اگر شهید شدم، ناراحت نباش؛ بلکه خوشحال
شو.
پدر جان! مبادا پس از مرگم گریه کنى که دشمن خوشحال مى شود.
به مادرم و
هم چنین به همه ی دوستان، فامیل و همسایگان سلام برسان و از آنان برایم طلب
بخشایش نما.
با وجودى که در دنیا آرزوهایم زیاد است؛ ولى همه ی آن ها را
فداى هدفم کردم.
در راه شهادت پیش مى روم، چنان که حسین(ع) فرمود: «مرگ سرخ بهتر از زندگى
ننگین است».
من هم مرگ سرخ را ترجیح مى دهم و از شما خواهش مى کنم همان
طور که از اول انقلاب مبارزه کردید، پس از مرگ من هم به مبارزه ادامه دهید و
در راه اهداف مقدس اسلام، تا مرحله ی شهادت پیش بروید.
برقرار باد پرچم جمهورى اسلامى ایران؛ پیروز باد مبارزه ی مستضعفین علیه
مستکبرین؛ پاینده و جاویدان باد ایران و ارتش جمهورى اسلامى ایران.
منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.
