نگاهی به زندگی و رشادتهای شهيد «بابا امين زاده»
دوشنبه, ۰۲ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۳۹
شهيد «امین زاده» به دوستان خود این گونه سفارش می کرد:« در خدمت اسلام و نظام باشيد و مناطق جنگي كردستان را از نزديك ببینید. رشادتها و پايمردي جوانان این مرز و بوم را با جان و دل احساس نمایید.»
نوید شاهد آذربایجان غربی: شهيد «بابا امين زاده كهريز» به تاريخ بیستم اردیبهشت1339 در روستاي کهریز، ازتوابع بخش انزل شهرستان اروميه به دنيا آمد. بخاطر نبود امکانات، سواد خواندن و نوشتن آنچنانی نداشت و از همان دوران نوجوانی به کار کشاورزی مشغول بود. درک وی ازپیرامونش چنان عمیق وگسترده بود که وسوسه های گروهک های وابسته به هیچ وجه در ذهنش چنگ نمی انداخت و در راه اسلام حماسه های بسیار خلق کرد تا اینکه درتاريخ یکم مهر 1366 هنگام برگشتن ازپايگاه گردان، در محل كوره پائي مورد اصابت گلوله قرارگرفت و به درجه رفيع شهادت رسید.
«مادرراه اسلام اين هدف مقدس ازشهادت نورچشمانمان هراس نداريم و سند ما پدران و مادران شهداي عزيزمان است كه با گشاده رويي از شهادت عزيزانشان استقبال مي كنند.» امام خميني (ره)
شهيد در همان زمان كودكي پدر خود را از دست داد و به ناچار بعد از اتمام دوره ابتدایی، ترک تحصیل کرد. او دريك خانواده سنی مذهب با غیرت دردامن مادری نجیب و مهربان بزرگ شد. شهید نیزمثل هم ولایتی هایش به کار کشاورزی مشغول بود و از همین طریق روزی حلال را در سفره ی خانه، مهمان می کرد. وی با دستهای پینه بسته، امرارمعاش خود وچهار فرزندش را ازدل بکر زمین روستا به دست می آورد. چنین انسان والایی با مناعت طبع وخصائل انسانی خود،دوستان وآشنایان رابه تلاش و رزق و روزی حلال ترغیب می نمود.
شهیدباباامین زاده هرچندسواد خواندن و نوشتن آنچنانی نداشت؛اما درک وی ازپیرامونش چنان عمیق وگسترده بود که وسوسه های گروهک های وابسته به هیچ وجه در ذهنش چنگ نمی انداخت. ایمان و اراده قوی وی در دفاع و مبارزه با اشرار مسلح و سوداگران مرگ که تمام نقاط ایران، به ویژه روستاهای دورافتاده رامورد تجاوز خود قرار داده وازآنجا به عنوان پناهگاهی دررسیدن به اهداف خودبهره می گرفتند،ذره ای کم نکرد. تااینکه شهید والا، باتوجه به موقعیت های حساس ،خودرا از قید و بند دنیوی رهانده و وارد سپاه گرديد ودرگردان شهيد مهدي مهدوي، به عنوان راننده انجام وظيفه کرد.
روستایی که شهید درآن زندگی می کرد مثل صدهاروستای دیگر از حمله و ترورگروهك ها و هواداران آنها خالی نبود. این گروهک ها با شستشوی مغزی و فکری روستاییان، آن هارا در رسیدن به اهداف خود اغوا می کردند. شهیدبا زبانی رساوگویا می گفت:«مردم اينها بدون هدف وتشكيلات هستند. گول آنها را نخوريد. آنها ازخدا بي خبر هستند و مي خواهند آب و خاك كشور ما را تصرف كنند و به دست استكبار بسپارند.»
شهيد به خویشان و دوستان خود نیز این گونه سفارش می کرد:« در خدمت اسلام و نظام باشيد و مناطق جنگي كردستان را از نزديك ببینید. رشادتها و پايمردي جوانان این مرز و بوم را با جان و دل احساس نمایید.»
شهید درتاريخ یکم مهر1366 هنگام برگشتن ازپايگاه گردان، در محل كوره پائي مورد اصابت گلوله قرارگرفت وسرانجام با حماسه های به یاد ماندنی خویش،درجه رفيع شهادت رادرتمام دوران درخشان زندگی اش ،حرمتی جاودانه بخشید.
آن خاک بی قراری که روزی، روزی حلالش را ازدل آن بیرون می آورد، امروزپذیرای مزارشریف آن شهید همیشه زنده کهریزاست.روحش شاد و يادش تا هماره مستدام باد!
منبع: پرونده فرهنگی بنیاد شهید آذربایجان غربی
نظر شما
