شناسنامه خود را دستکاری کرد تا عازم جبهه شود
شنبه, ۲۵ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۱۶:۴۳
بعد از اینکه رضایت ما را برای اعزام شدن به جبهه جلب کرد، سال تولد خود را در شناسنامه دستکاری کرد تا مبادا سپاه به دلیل پایین بودن سنش، اجازه ندهد عازم جبهه شود.
نوید شاهد آذربایجان غربی: بسیجی شهید «حمید صبری تکان تپه» یکم فروردین سال 1349 در شهر تکاب متولد شد. تا دوم راهنمایی درس خواند و بعد به عنوان بسیجی با سپاه با سپاه محمد رسول الله (ص) به جبهه اعزام شد. چنان شوق جبهه داشت که با دستکاری شناسنامه خود، توانست عازم جبهه شود. نوجوانی عاشق و دلاورمرد بود که دوم دی سال 65 در چنانه تابعه شوش در اثر اصابت ترکش، جامه به خون کشيد و با دو بال فرشته گونه اش پرواز کرد و رفت.
به مصاحبه با پدر شهید رفتیم تا از کوچک مرد او بیشتر بدانیم. مردی که دو برادر و همچنین پدر بزرگوارش در جبهه خدمت می کردند و او هم دلش می خواست تا به جبهه اعزام شود. مردی که سیزده چهارده سال بیشتر نداشت، اما درک و معرفتی خاص در وجودش نمایان بود. او شناسنامه اش را دستکاری کرد تا به آرزویش برسد.
لطفا کمی از خودتان برایمان بگویید؟ و از تولد آقا حمید
من «عبدالحسین صبری» هستم. متولد سال 1319 و کارمند و رئیس بازنشسته حفاظت محیط زیست.
روز اول عید نوروز ، یکم فروردین سال 1349 بود. ما در شهر تکاب ساکن بودیم که پسرم متولد شد. شادی شادی سال نو با آمدن او دو چندان شده بود. قبل از تولدش یکی از اسماء متبرک خداوند را با مشورت همسرم برایش انتخاب کردیم. نامش را حمید گذاشتیم.
حمید دوران کودکی اش را بیشتر در بازی با دوستانش گذراند. وقتی 7 ساله شد، با شور خاصی راهی مدرسه شد. دوره ابتدایی را با موفقیت به پایان برد. سپس وارد دوره راهنمایی شد و تا دوم راهنمايي ادامه تحصيل داد. ایام فراغت، مخصوصا تابستان ها، نزد دندانساز تجربی کار می کرد.
اخلاق و منش شهید:
نوجوانی خوش خلق و متبسم بود و مورد احترام و علاقه اطرافيان. روح پاکش، مقيد به دين و مذهب بود و در حسن خلق و ايمان زبانزد بود. اوقات فراغتش را با ورزش سپری می کرد و در مناسبت های مذهبی و حتی مبارزات، مرد ميدان بود. بویژه در عزای حسين فاطمه(ع) با شوری وصف ناپذير دل به دريا می زد و به معرفت می گریست.
اگر می خواهید زیارت کربلا نصیبتان شود به من اجازه حضور در جبهه را بدهید
حمید به بسیج و سپاه و امام راحل علاقه وافری داشت. بارها به من و مادرش گفته بود: «من هر قدر هم درس بخوانم باز به عنوان یک بسیجی، عازم جبهه خواهم شد». حتی یادم می آید، یکبار به من و مادرش گفت: «اگر می خواهید زیارت کربلا نصیبتان شود به من اجازه حضور در جبهه را بدهید». آرزوی اصلی حمید این بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور بیابد.
دو برادرش، در جبهه های جنگ در حال خدمت بودند و من تازه از خدمت بازگشته بودم که متوجه شدم، حمید شور ميدان نبرد دارد. در حضور من و مادرش گفت: «اکنون که امام دستور تشکيل بسيج 20 میليونی داده است، ديگر تاب صبر ندارم و حال فصل جان فشانی من است... اگر به امام حسين(ع) علاقه داريد به من اجازه عزيمت دهيد که يقين دارم من و شما نيز به زيارت اباعبدالله نائل خواهيم شد.»
بالاخره رضایت ما را برای اعزام شدن به جبهه جلب کرد. سپس سال تولد خود را در شناسنامه دستکاری کرد تا مبادا سپاه به دلیل پایین بودن سنش، اجازه ندهد عازم جبهه شود.
آذرماه سال 1365 با سپاه محمد رسول الله (ص) به جبهه اعزام شد. موقع اعزام، برای بدرقه اش رفته بودیم. او در مقابل کاروان به عنوان پرچمدار حرکت می کرد ؛ «همچون فرشته ای بود که دوبال گشوده داشت و با حرکات مخصوص پرچم، شور و علاقه خود را ابراز می کرد... »
آخرین اعزامش:
یک روز قبل از اعزامش گفت: من حتما باید از مسجد اعزام شوم. ما هر قدر دلیلش را جویا شدیم اما به من و مادرش چیزی نگفت. روز بعد از مسجد حضرت ولی عصر(عج) اعزام شد. باز دلیلش را جویا شدم و اصرار کردم تا بگوید. در شرایطی که مواظب بود تا مادرش متوجه نشود، به آرامی گفت: « من خواب دیدم که شهید می شوم و باید محل اعزام من نیز از مکانی پاک و مطهر که خانه خداست (مسجد) باشد».
آخرین عملیات:
دوستانش می گویند:«چند روز به عمليات کربلای 5 مانده بود. ما را برای آموزش شنا به سد دزفول بردند. به خاطر باران شديدی که می بارید، برخی حاضر به شنا نبودند. ولی حميد با علاقه و شوق فراوان لباس هايش را کناری گذاشت و خود را به آب زد و از من هم خواست تا وارد آب شوم. به دنبال ما، ديگران هم از پشت سر داخل آب شدند. روز عمليات هم با دوستانش چنان خداحافظی کرد که گویی خبر از شهادتش داشت.
حمید، دوم دی سال 65 در چنانه تابعه شوش در اثر اصابت ترکش، جامه به خون کشيد و با دو بال فرشته گونه اش پرواز کرد و رفت. پيکر پاکش با حضور مردم قدرشناس شهرستان تشييع و در گلزار مطهر شهدای شهر به خاک آرميد.
نظر شما
