تقدیر او را از شهادت در فیضیه قم بازداشت ؛ سردار شهید سيد جعفر طاهري

نوید شاهد آذربایجان غربی: سردار شهید سيد جعفر طاهري، سال 1319 در خانواده اي روحاني در روستاي راهدانه از توابع نقده پاي به عرصه هستي نهاد. عمر پربارش را صرف اثبات حقانيت اسلام نمود و تا كلاس ششم ابتدايي نظام قديم به اكتساب علم و دانش پرداخت و سپس دروس حوزوي را كسب نمود. قبل از پيروزي انقلاب مبارزه قاطعي عليه فرقه ضاله بهاييت داشت. در دوران انقلاب نقش مؤثري در تشكيل و انسجام مردم انقلابي ايفا نمود. پس از پيروزي انقلاب فرماندهي جوانمردان محافظ پادگان جلديان را بر عهده گرفت و سرانجام یازدهم شهریور 58 در نزديكي پاسگاه دواب دوشادوش به همراه چمدین تن از بهترين يارانش در حمله ناجوانمردانه عناصر ضد انقلاب، عاشقانه به سالكان عالم ملكوت پيوستند.

«من احب لقاءا... احب ا... لقاه»

«هر كس ديدار خدا را دوست داشته باشد خداوند ديدار او را دوست دارد.»

شهيد جعفر طاهري به تنعمات زندگي پايبند نبود، او هادي وارسته بود كه بانگ رحيل را هر دم به گوش هوش مي شنيد و مي دانست كه انسان به هر حال بايد اين جهان و وابستگي هاي دنيوي آن را ترك كند و مي انديشيد كه از چه راه مي توان بهترين توشه را براي آخرت برگرفت. او خيلي زود راهش را انتخاب كرد و پس از شش سال تحصيل در نقده، براي فراگيري علوم ديني وارد حوزة علميه تبريز شد. دو سال در آنجا درس خواند و در سال 1338 براي ادامه درس علوم و معارف اسلامي راهي قم شد و افتخار اين را پيدا كرد كه در كلاس هاي درس حضرت امام خميني (ره) شركت داشته باشد.

با جرقه حركت انقلابي به صفوف نهضت داران پيوست و در قيام پانزده خرداد سال 1342 در فيضيه قم جزو روحانيوني بود كه به اتومبيل وليعهد حمله كردند و در جريان حمله عمال رژيم به فيضيه دستگير و از پشت بام مدرسه به رودخانه پرت کردند ولي تقدير شهادت نبود در همین درگيري كه با مأمورين پيش آمد، جمعي از دوستان روحانيش توسط افراد ساواكي به شهادت رسيدند. پس از اين واقعه، به آذربايجان برگشت و بلافاصله توسط مزدوران رژيم شاه دستگير و به خدمت اجباري اعزام شد. اما در پادگان نيز دست از فعاليت هاي ضد رژيم برنداشت و برادران سرباز خود را از اوضاع كشور آگاه مي كرد لذا، شناسائي و به مدت 6 ماه زنداني شد. و در قيام 1342 ه.ش در در جريان هدايت شعله هاي انقلاب در منطقه نقش اساسي داشت و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به دليل حساسيت منطقه نقده به صفوف جوانمردان پيوست

پس از اتمام دورة سربازي به نقده بازگشت و با تشكيل جلسات محرمانه، به فعاليت هاي انقلابي پرداخت و عكس هاي امام (ره) را بين مردم پخش مي كرد.

شهيد، قاري قرآن و در تمام سوگواري ها ولادتها و اعياد، ‌مجري برنامه هاي مذهبي بود، جلسات تدريس قرآن و احاديث و احكام تشكيل مي داد. صداي حزين و سوز و گداز آتشين وي در عزاداري سرور شهيدان تسكين دهندة آلام مشتاقان حسيني بود. قاري قرآن با قامت افراشته بود که دلی خداجوي، و انديشه ای پاك و هدفي مقدس داشت.

از عاشقان مخلص امام حسين (ع) بود و ضمن شرح مبارزات و چگونگي شهادت آن حضرت، جوانان را به مبارزه عليه دشمنان اسلام دعوت مي نمود. در مواجهه با اعضاي گروهك ها و ضد انقلاب سعي مي نمود در وهله اول آنها را ارشاد نمايد و اگر ارشاد نمي شدند با آنها مبارزه مي كرد.

در روزهاي نخستين پيروزي انقلاب، شهرستان نقده از سوي ضد انقلاب و اشرار محاصره و ساكنان آن  تحت فشار قرار گرفتند و حملات به پادگانها شدت يافت. شهيد در اين هنگام، كميته امداد امام را تشكيل داد و با جمع كردن جوانان پرشور به دور خود به پاسداري از شهر پرداخت.

روز دهم شهریور سال 58 در يك سخنراني در جمع رزمندگان، از حساسيت منطقه سخن به ميان آورد و آنان را به دفاع از شهر تشويق كرد و یازدهم شهریور همان سال ساعت 7 بامداد به اتفاق هفده تن از پيشمرگان و فدائيان اسلام، به كمينگاه دشمن يورش برد و در ظهر همان روز در ضمن دفاع از پادگان، كه مورد حمله و هجوم ضد انقلاب قرار گرفته بود، ‌همراه با چهارده تن از همرزمانش به شهادت رسيد.

دهم شهریور سال 58  در جمع رزمندگان پیرامون حساسیت منطقه سخنرانی کرد و سپس به منزل که برگشته بود فقط در مورد شهادت حرف می زد. از زندگی و قیام اباعبدا...حسین(ع) صحبت به میان آورد و بار دیگر شبانه به پادگان بازگشت.

يادشان جاويد و روحشان غريق رحمت حق باد.

منبع : اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی