معلمی که نخستین فرماندار شهید کشور شد؛ شهید قربانعلی کوچری
دوشنبه, ۰۶ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۴:۱۰
اگر من می روم خدا همیشه در همه جا هست و بهترین حافظ است. من چکاره ام، من سببم، شما با خدا باشید، خدا با شما خواهد بود. هیچوقت و در هیچ حال خدا را فراموش نکنید
نوید شاهد آذربایجان غربی: شهید کوچری اولین فرماندار شهید انقلاب اسلامی ایران، متولد شهرستان خوی بود که در جریان مبارزه با اشرار، بر اثر اصابت گلوله زخمی شد و پس از تحمل تقریبا چهار ماه اسارت در مناطق مرزی شهرستان خوی اول تیرماه سال ۱۳۵۹ به فیض شهادت نائل آمد.
معلمی دلسوز و مهربان بود که بعد از انقلاب بخاطر درایت و لیاقتی که داشت، به عنوان فرماندار ارومیه انتخاب شد. فرمانداری که همه کار و زندگیش مردم شهرش بود و آسایش آنها، فرمانداری که دلسوزتر از خود مردم به آنها بود. فرماندار شهید کوچری نخستین فرماندار شهید کشور شد.
فرماندار شهید قربانعلی کوچری فرزند مصطفی از سلاله پاکان بود و از دیار محبت، چاوشانه عشق را جار می زد و بذر دوستی و صداقت می افشاند. از پیش گامان نیکی ها بود و آنجا که صمیمیت کیمیا بود او دریا می شد، در آینه دلش می شد خدا را دید و در نگاهش می شد ایمان را فهمید.
شهید کوچری بیست و دوم دی ماه 1319 در شهر باصفای خوی دیده به جهان گشوده و در خانواده ای که خدا را در عمل باور داشتند، تربیت یافت.
پنج ساله بود که مادرش را از دست می دهد و دنیای بی مادری را با غمی سوزان در سینه اش تحمل می کند و گامهایش را استوارتر و محکمتر از قبل بر می دارد.
تحصیلات ابتدائی خویش را در محله امامزاده و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان خسروی، حکیمه امروز به پایان رساند و وارد دانشگاه شد و پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی به استخدام اداره فرهنگ در می آید.
هشت سال در روستای تمر صادقانه خدمت کرد و سپس به ارومیه منتقل شد.
درد آشنایی وارسته بود و خداطلبی خستگی ناپذیر. در هر جلسه و اجتماع درس تجوید قرآن را، نزد حضرت آیت ا… قریشی و قره باغی و سایر علماء آن زمان شرکت می کرد و از جلسه درس آنان کسب فیض می کرد. بعد از آن به خوی انتقال یافت و در دانشسرای این شهرستان به امر تعلیم و تربیت همت گماشت.
در جریان انقلاب اسلامی همگام با مردم مبارز این شهرستان از پیشروان انقلاب بود و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در اثر ذکاوت و هوشیاری و درستکاری و دارا بودن استعداد سرشار و پشتکار بی نظیر و لیاقت فوق العاده به سمت فرماندار خوی منصوب شد.
در گفتار و عمل و تقوای بی نظیر و با ویژگی های روحی و اخلاقی نظر مردمان به انقلاب و وحدت و یکپارچگی جلب می کرد. به طوری که هم اکنون عموم مردم از آزاده مردی و استعداد سرشار و صداقت او صحبت می کنند و هیچگاه فراموشش نخواهند کرد چرا که او نمونه کامل یک انسان فرهیخته و مسلمان بود.
یازدهم دی ماه سال58 بود که جهت آگاهی بخشی به ملت از جریانات تلخی که بر آنان می گذشت و افشای نقشه های شوم و ماهیت پلید عناصر ملعون ضدانقلابیون که منطقه قطور را جولانگاه خویش ساخته بودند به این منطقه عزیمت کرد و بعد از دیدار با مردم و سخنرانی های متعدد هنگام مراجعت در بین راه توسط اشرار منطقه و ضدانقلاب از خدا بی خبر به رگبار مسلسل بسته می شود و زخمی و اسیر این گروهک ظالم می شود.
زمان اسارتش تحت شکنجه و آزار و اذیت قرار می گیرد و با آن بدن زخمی و خون آلود به یکی از سران ضدانقلاب که معروف به ممد دماغ بود و به رهبر انقلاب ناسزا می گفت؛ سیلی محکمی می نوازد و بعد از چند ماه تحمل شکنجه و زندان در اول تیر ماه سال 59 به دستور سنار مامدی و سرهنگ قرنی قادری به فیض شهادت نائل می گردد.
در وصیت نامه اش به فرزندان خویش چنین نوشته است:
(( اگر من می روم خدا همیشه در همه جا هست و بهترین حافظ است. من چکاره ام، من سببم، شما با خدا باشید، خدا با شما خواهد بود. هیچوقت و در هیچ حال خدا را فراموش نکنید. … باز مرا ببخشید و برایم با آن دست ها و دل های پاکتان دعا کرده و آمرزش بخواهید… از مصاحبت بدان دور باشید. نسبت به بزرگان احترام و نسبت به کوچکان محبت نمائید.))
روحش شاد و یادش گرامی باد.
منبع: اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی
نظر شما
