درس و مبلغ رشید راه اسلام و امام که دست در دست برادرش به شهادت رسید
نوید شاهد آذربایجان غربی:
شهيد حسن عبداله زاده جان عزیزی در سال 1332متولد شد و بعد از اخذ مدرک دیپلمش به
خدمت سربازی اعزام شد. سپس در روستای تلیم خان ماکو به تدریس و هم تبلیغ انقلاب مشغول شد تا اینکه هنگام مراجعت از روستای
تلیم خان ماکو در نهم فروردین سال 59 پس از فراغت از تعليم و تربيت به دست گروهك مزدور
ضد انقلاب دست در دست برادر هم پيمانش رسول، به شهادت رسيد.
شهيد حسن عبداله زاده جان
عزیزی در سال 1332 در يك خانواده ای متدين در شهرستان ماكو متولد شد. تحصيلاتش را در
شهرستان ماكوتا دیپلم ادامه داد و بعد در سال
1352 به خدمت سربازي اعزام شد.
بعد از اتمام خدمت سربازي،
در آموزش و پرورش شهرستان ماكوبه عنوان معلم استخدام شد تا بيسوادي را در روستاها از بيخ و بن بركند.
قبل از انقلاب مطالعات خود
را در زمينه مسائل مكتبي و سياسي آغاز كرد و همواره در جهت خودسازي و روشنگري جامعه
كوشيد. نهايت سعي و كوشش خود را در راه اسلام و وطن به كار برد؛ و هميشه در تظاهرات
و راهپيمائي ها شركت مي نمود و در حفاظت و پاسداري از دستاوردهاي انقلاب اسلامي كوشا
بود.
حسن از نظر اعتقادي در راه
پيشبرد انقلاب اسلامي تلاش مي نمود و بيانات امام راحل و ائمه اطهار را الگو و اسوة زندگي خود و خانواده اش قرار مي داد.
در مورد نماز خيلي تأكيد مي
كرد و نصيحت وي به دوستان و آشنايان اين بود
كه هيچ وقت از ياد خدا و نماز و روزه غافل نباشيد. اغلب اوقات فراغتش را با دوستانش
در مساجد و با خواندن قرآن سپري مي كرد و هميشه مردم را از جريانات پيروزي انقلاب و
بيانات امام آگاه مي كرد.
در بين دوستان به رشادت و ورزشكاري
مشهور بود و زبان گويائي در مسائل مختلف اجتماعي داشت و ياور مظلومان و دشمن مرفهان
بي درد در جامعه بود.
دوران انقلاب در راهپيمائي
ها و تظاهرات شرکت کرده و تنفرش از رژيم شاهي را اعلام می کرد. به پخش اعلاميه ها و
شركت در جلسات اسلامي و انقلابي و عزاداري و سينه زني علاقه خاصي داشت. الگوي ايشان
در مسائل عقيدتي ائمه اطهار (ع) و امام امت بود و در انجام وظايف و تكاليف الهي
نهایت سعی را داشته و خانواده را نيز توصيه مي کرد.
ضمن تعليم و تربيت و درس
دادن برای روستائیان ، به همراه برادر كوچكش در روستائي كردنشين مبلغی خوب و زبان گوياي
اسلام و انقلاب بود و نفرت و انزجار خود را از احزاب خودفروش داخلي اعلام مي داشت كه
عاقبت جان بر سر پيمان نهاده و هنگام مراجعت از روستای تلیم خان ماکو در نهم
فروردین سال 59 پس از فراغت از تعليم و تربيت به دست گروهك مزدور ضد انقلاب دست در
دست برادر هم پيمانش رسول، به شهادت رسيد.
روحش شاد و يادش گرامي باد
منبع: مرکز اسناد بنیاد
شهید و امور ایثارگران
