بمبارانی که سردی زمستان را به گرمای شدید و سفیدی رنگ برف را به سرخی لاله ها تبدیل کرد

نوید شاهد آذربایجان غربی: ساعت سه و نیم بعدازظهر روز جمعه هفدهم اسفند ماه سال ۱۳۶۳ شهرستان پیرانشهر سردی زمستان جای خود را به گرمای آتش و دود و خاکستر داد. طی آن ۹۰ نفر از مردم مظلوم و بی دفاع پیرانشهر به خاک و خون کشیده شدند و سفیدی رنگ برف زمستانی را به سرخی لاله های رنگی شهید و شهادت درآوردند

بمباران هوایی شهرستان پیرانشهر در ۱۷ اسفند سال ۱۳۶۳ لکه ننگی بر تاریخ جنایات رژیم بعثی عراق و همراهانش شد.
شهرستان مرزی پیرانشهر یکی از شهرستانهای جنوبی استان آذربایجان غربی است که کوههای مرتفع غرب آن را فرا گرفته است.
این شهرستان به علت هم مرز بودن با کشور عراق در شرایط خاص و استراتژیکی ویژه ای از نظر اقتصادی و نظامی قرار دارد، شهرستان صد و بیست هزار نفری که به دلیل قرار گرفتن در مرز ایران و عراق و موقعیت استراتژیکی خاص،  در ایام دفاع مقدس؛  شاهد عملیاتهای والفجر ۲، کربلای ۷، نصر ۹ و عملیات قادر و کربلای ۲ بوده است که خوشبختانه در همه این عملیاتها مردم غیور و مرزبان و مرزدار این شهرستان توانستند با رشادتها و از خود گذشتگیهای وصف ناشدنی خود خصم زبون را به زانو درآورند.
هفدهم اسفندماه سال ۱۳۶۳ برای شهرستان پیرانشهر روزیست که مردم این شهرستان با اهداء خون سرخ خود چراغ هدایت این مردم را بسوی استقلال و آزادی روشن نمودند و شعله های یاس و نا امیدی را برای همیشه در دل دشمنان این سرزمین کهن برافراشته کردند.  مردم پیرانشهر در چنین روزی با مقاومت خود در برابر حملات دشمن ایستادگی کرده و شجاعت را برای نسلهای بعدی انقلاب به ارمغان آورند و امروز، دلیل این آرامش و امنیت ، همان ایستادگی آن روز مردم است.
پیرانشهر، شهر پر خاطره ، شهر وفادار ، شهر استقامت ، شهر مظلومیت با مردمانی صبور ، انسانهایی مبارز و وفادار ، قدر شناس نظام و نعمت ولایت که در پاسداشت این تربت پاک، خون مقدس خود را نثار کردند. پیرانشهر و مردمش چون نگینی درخشان در تاریخ ۸ سال دفاع مقدس این انقلاب و در آئینه جنگ تحمیلی منور خواهند ماند.
در ۱۷ اسفندماه سال ۱۳۶۳ در شهرستان پیرانشهر، برگ زرین دیگری از افتخارات مردمی و  انقلابی بر تاریخ کهنه مظلومیت این شهرستان افزوده شد.
روزی که مردم این شهرستان کم کم آماده دل کندن از سردی زمستان سرسخت آن روزهای خود بودند و به قصد هم نوا شدن با طبیعت سراغ فالنامه حافظ می رفتند تا روزهای خوش آینده خود را در فال حافظ تماشا کنند اما گویی سفیدی برف زمستان قصه ای بس تلخ و ناجوانمردانه برای مردم پیرانشهر در دل داشت و زمزمه ی شعر " زمستان" "اخوان ثالث" جایگزین مفهوم فالنامه حافظ می شود و از آن زمان هنوز هم در گوشمان زمزمه میکند که :
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ....وگر دست محبت سوی کس یازی ...به اکراه آورد دست از بغل بیرون.....که سرما سخت سوزان است....
مرور تاریخ پیرانشهر در ۱۷ اسفندماه سال ۱۳۶۳ نگاه هر انسان آزادیخواهی را به خود جلب میکند و مجبورت میکند تا چند ساعتی را در برگهای تاریخ این سرزمین کهن بیندیشی....
ساعت سه و نیم بعدازظهر روز جمعه هفدهم اسفند ماه سال ۱۳۶۳ شهرستان پیرانشهر سردی زمستان جای خود را به گرمای آتش و دود و خاکستر داد.
در چنین روزی بود که جنگنده بمب افکنهای رژیم بعث عراق بیش از ۵۰ نقطه از شهر پیرانشهر از جمله خیابانهای سید قطب شرقی و غربی، خیابان شین آباد، میدان آزادی، منطقه بیمارستان، خیابان شهید بهشتی و... را بمباران و بیش از ۹۰ نفر از هموطنان بی دفاع پیرانشهری را آغشته در خاک و خون کردند و تعداد زیادی را نیز مجروح و زخمی نمودند در این میان خانواده هایی بودند که ۱۰ نفر را هم زمان و در یک لحظه تقدیم سربلندی انقلاب کردند و با ایثار و مقاومت خود یکبار ثابت کردند که برای دفاع از ارزشهای انقلاب و رسیدن به آرمانهای مقدس نظام حاضرند که حتی جان و مال خود را نیز فدا کنند.
بمباران هوایی ۱۷ اسفندماه سال ۱۳۶۳ تنها تجاوز وحشیانه رژیم مخلوع صدام نبود بلکه این شهرستان و مردمانش در سالهای متمادی(۶۷-۶۶-۶۵-۶۴-۶۳-۶۲-۶۱ و ۶۰) بیش از ۲۶ بار توسط نیروی هوایی عراق بمباران شد که حاصل آن تقدیم بیش از ۲۰۲ شهید و چندین زخمی و مجروح به دامان انقلاب بود.
اوج بمباران هوایی شهرستان پیرانشهر در مورخ هفدهم اسفند ماه سال 1363 بود که سردی زمستان را به گرمای شدید مبدل و طی آن ۹۰ نفر از مردم مظلوم و بی دفاع پیرانشهر به خاک و خون کشیده شدند و سفیدی رنگ برف زمستانی را به سرخی لاله های رنگی شهید و شهادت درآوردند و اکنون همه این حوادث بعنوان برگ زرینی از دوران حیات این مردم غیور در دفتر زمان ثبت شده است.
و امروز چندین سال از آن روز می گذرد و مردمان این شهر هنوز به این مقاومت خود افتخار میکنند که حتی اجازه تصرف یک وجب از خاک میهن خود را به دشمن ندادند.

منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان پیرانشهر