ستوان دوم ژاندارمری، شهيد«تقي پورثاني»
نسبت به تحقق آرمانهایش عزمی راسخ و اراده ای فولادین از خود متبارز می کرد و برای تحکیم پایه های نظام از شیره جان مایه می گذاشت.
شهید ثانی اراده ای فولادین برای تحکیم پایه های نظام داشت

شهداءشمع محفل دوستانند، شهداءدر قهقه مستانه شان و در شادی وصول شان (عندربهم یرزقون) اند. امام خمینی (ره)  
                                                  

نوید شاهد آذربایجان غربی: ستوان دوم ژاندارمری، شهيد«خسرو تقي پورثاني» در چهاردهم خرداد 1329 در روستای «قره باغ» از توابع شهرستان اروميه در خانواده ای پاک و نجیب چشم  به جهان هستی گشود. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. هفدهم مهر 65 در شهر سرو  به شهادت رسید.

شهید تقی پور که در خانواده ای روستایی و صمیمی متولد شده بود و در محیطی بی آلایش رشد و پرورش یافته بود، با تلاش و اراده توانست بر مشکلات غلبه کند و تحصیلات خود را تا دوره راهنمایی ادامه دهد. سپس به خاطر علاقه ی بسیاری که به شغل نظامی گری داشت در ژاندارمري به عنوان درجه دار به خدمت پرداخت. شهید تقی پور مدتها بعد، دوباره ادامه تحصیل داد و دیپلمش را نیزگرفت. سپس برای وصول به آرمان هایش وارد دانشكده افسري شد و به دريافت درجه افسري نايل آمد.
    شهيد خسرو تقی پور، انساني نيكوكار و صديق بود. در محيط ارتش آن روزگار، تلاش می کرد ارزشهاي اسلامي را مطابق با معیارهای انسانی پیش ببرد. هنگامي كه انقلاب اسلامي، به رهبري امام خميني (ره) جنبش عظيم مردمی را خلق کرد و آوازه قيام ايرانيان بر عليه حکومت ستمشاهی درجهان منتشر گشت، او نیز همچون هر ایرانی، آماده ي پذيرش فرمان امام شد.
     شهید عاشقانه به نهضت بزرگ ملي، مذهبي پيوست. عليرغم خدمتش در ارتش آن روزگار، با وجود جو اختناق حاكم بر اين نهاد، در راهپيمايي ها و تظاهرات مردمی شركت می کرد تا اینکه شناسايي و تحت تعقيب قرار گرفت. این تعقیب و گریزها به هیچ وجه، تزلزلي در اراده محكم او ایجاد نکرد. بلکه هر روز نسبت به تحقق آرمانهایش عزمی راسخ و اراده ای فولادین از خود متبارز می کرد. تلاش و مجاهدت در راه پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی و تحکیم پایه های نظام از خواسته های قلبی وی بود که برای رسیدن به این فریضه  از شیره جان مایه می گذاشت. 
    پس از انقلاب، شهيد خدمتش را در ارتش جمهوري اسلامي ادامه داد و فعالانه در دفاع از اهداف انقلاب كوشش مي كرد. شهید تقی پور در حین خدمتگذاری در مناطق تبريز، كردستان، سنندج و سرو طی یک درگيري با رشادت تمام جنگيد و سرانجام در جاده ميان پايگاه محل خدمت و گروهان سرو دراثر برخورد با مين در چهاردهم مهر 1365، به درجه رفيع شهادت نايل آمد. 
روحش شاد و يادش گرامي باد!

منبع: پرونده فرهنگی بنیاد شهید آذربایجان غربی

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده