شهادت آرزویت بود و پوریا ... ؛ شهید رضا اطهری
سه‌شنبه, ۱۸ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۴۵
او خدمت در نیروی انتظامی را کار نمی دانست، آن را خدمت به مردم و کشور بیان می کرد و به همین دلیل تمام همتش را جهت خدمت به کار می بست.
نوید شاهد آذربایجان غربی: استوار یکم شهید رضا اطهری، یکم مهر سال 58، در روستای عطاء الله متولد شد. رضا سه ساله بود که پدرش شهید شد. بعد از اخد مدرک دیپلم، سال 1380به خدمت نیروی انتظامی در آمد و بعدها در حین خدمت، تحصیلاتش را ادامه داد و به دانشگاه قدم نهاد. در رشته "کشتی" و "جودو" فعالیت می کرد و در سال 78 حائز مقام اول در حکم قهرمانی شده بود. تنها آرزویش شهادت بود، تا اینکه روز تاسوعای حسینی، پنجم دی سال1388 هنگام رساندن آب و غذا به پاسگاه مکریان شرقی مهاباد و در هنگام انجام وظیفه بدست یزیدان زمان به شهادت رسید.
یکم مهر سال 58، در بهترین روزهای اوایل انقلاب در بخش محمدیار در روستای عطاء الله متولد شد که نامش را یاد شاه ایران، رضا نامیدند.
رضا دوران کودکی اش را در دوران جنگی سپری کرد که پدرش یکی از شهدای آن بود. وقتی رضا سه ساله بود، پدرش به فیض شهادت نائل شده و او از محبت پدری بی نصیب می شود. او از همان سه سالگی صبر و مقاومت را فرا می گیرد و استقامت یکی از درسهای زندگی این کودک می شود.
زمانه مدرسه رفتنش که فرا رسید، برای درس خواندن به محمدیار رفت و دوره ابتدائی و سه سال دوره راهنمائی را آنجا سپری کرد و مقطع دبیرستان و پیش دانشگاهی را در مدرسه شهید شیرازی نقده به پایان رساند.
سال 1380به خدمت نیروی انتظامی در آمد و به عنوان یک وظیفه اصلی به کشورش خدمت میکرد و از خدمت کردن خسته نمی شد. او خدمت در نیروی انتظامی را کار نمی دانست، آن را خدمت به مردم و کشور بیان می کرد و به همین دلیل تمام همتش را جهت خدمت به کار می بست. بعدها در حین خدمت، تحصیلاتش را ادامه داد و به دانشگاه قدم نهاد.
به ورزش علاقه زیادی داشت، در رشته "کشتی" و "جودو" فعالیت می کرد و در مسابقات جام روح الله در سال 78 شرکت و حائز مقام اول در حکم قهرمانی شد. او در فراگیری ورزش "جودو" به اخذ "کمربند کیو هشت" مفتخر گردید.
اخلاق و رفتار بسیار خوبی داشت و به کوچک و بزرگ احترام می گذاشت. چه در بیرون و چه در منزل به آرامی و لطافت صحبت می کرد. بسیار متدین و معتقد به اصول اسلامی بود، حتی در حین خدمت هم روزه هایش را می گرفت و نمازش را می خواند. همیشه سعی می کرد نمازش را اول وقت به جای آورد و می گفت که این نماز است که انسان را به راه راست هدایت می کند. همیشه سعی می کرد به دیگران به خصوص به افراد نیازمند کمک کند. در کار و زندگی اش بسیار راستگو و صادق بود و کارهایش را با جدیت تمام انجام می داد.
در سال 1381ازدواج کرد و یک پسر بنام پوریا از او به یادگار ماند. تقدیر پوریا هم اینگونه شد که همانند پدرش در خردسالی با شهادت پدرش، از مهر پدر بی نصیب و درس ایثار و استقامت را فرا گیرد.
شهید اطهری دوست داشت راه پدرش را ادامه دهد و یکی از آرزوهایش شهادت در راه خدا بود. در منزل همیشه به مساله شهادت تاکید می کرد تا اینکه در روز تاسوعای حسینی ، پنجم دی سال1388 ساعت 5 بعد از ظهر هنگام رساندن آب و غذا به پاسگاه مکریان شرقی مهاباد و در هنگام انجام وظیفه به ندای هل من ناصر ینصرنی آقا ابا عبدالله الحسین لبیک گفت و بدست یزیدان زمان به شهادت رسید.
مروری بر زندگی شهید"رستم آمده" پدر شهید "رضا اطهری":
یکم فروردین سال 1312 در روستای مرحمت آباد میاندوآب متولد شد. بخاطر شرایط حاکم بر آن زمان در دهه 20 او هم مثل بسیاری از همسالانش نتوانست درس بخواند و از کسب علم بی بهره ماند. برای امرار معاش خود و خانواده اش کارگری می کرد. با آغاز جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران، نوزدهم مرداد سال 1362 در روستای کوئک شهرستان نقده توسط عناصر ملعون ضد انقلاب به شهادت رسید.
لازم به ذکر شهید رضا اطهری (آمده) نام خانوادگی خود را به اطهری تغییر داده است.
روحش شاد و یادش گرامی باد
منبع: اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی
نظر شما
